Μια δεκαετία πολύ κολακευτική για τη γυναικεία σιλουέτα είναι η δεκαετία του '50. Με μια μόδα θηλυκή με τις γραμμές των ρούχων να ακολουθούν το κορμί, τονίζοντας τόσο το στήθος, όσο και τη μέση και την περιφέρεια. Το μήκος της φούστας φτάνει μέχρι τη μέση της γάμπας και τα χρώματα που είναι ασπρόμαυρα και παστέλ δίνουν μια ακόμα θηλυκή πινελιά, μαζί με τα πουά και τα εμπριμέ με λουλούδια.
Είναι η εποχή που οι νέοι αποκτούν τη δική τους μόδα με ξεχωριστό δικό τους στυλ σύμφωνα με τα κινηματογραφικά πρότυπα και τους αστέρες. Δερμάτινα και τζιν για τα αγόρια, κατά τα πρότυπα του James Dean και του Marlon Brando πλεχτά και παπούτσια μπαλαρίνες για τα κορίτσια. Είναι η πρώτη φορά που τα τζιν δεν φοριούνται μόνο από εργάτες και γίνονται σημαία του νεανικού στυλ και όσων θέλουν να πάνε κόντρα στον κομφορμισμό.
Είναι μια δεκαετία, που αγαπά τις καμπύλες παντού και τις αναδεικνύει. Οι καθημερινές εμφανίσεις περιλαμβάνουν μεσάτα ταγέρ σε στενή γραμμή, ενώ οι στράπλες τουαλέτες με μακριά σατέν γάντια είναι η απόλυτη εμφάνιση για το βράδυ, που το χειμώνα συνοδεύεται από γούνα ή ετόλ (γούνινη εσάρπα).
Έρχονται επίσης για να αγαπηθούν διαχρονικά, τα αμάνικα πλεκτά μπλουζάκια με τις ασορτί ζακέτες. Στα μέσα της δεκαετίας του 50 κάνουν την εμφάνισή τους οι κλος φούστες με φουρό που με τις πολλές του στρώσεις από νάιλον ύφασμα και σύρμα, έδινε όγκο κάνοντας τη μέση να φαίνεται ακόμα πιο λεπτή. Τα στράπλες τώρα φοριούνται από το πρωί ως το βράδυ και συνοδεύονται από κοντά (στο ύψος του καρπού) τρυπητά γάντια το πρωί και με μακριά ως το (μισό μπράτσο) το βράδυ.
Τα καπέλα με ή χωρίς βέλο είναι επίσης απαραίτητα όπως και άλλα αξεσουάρ. Μεγάλες και μικρές τσάντες, μαντίλια, γυαλιά (σε σχήμα πεταλούδας), ζώνες, κομψά πέδιλα και φυσικά γόβες με ψηλό ή μέτριο τακούνι, που συνεχώς (περνώντας τα χρόνια) λεπταίνει.
Στα μαλλιά, οι μπούκλες και το ξανθό χρώμα κρατούν τα πρωτεία, αφού οι γυναίκες αρχίζουν να επεμβαίνουν στο χρώμα των μαλλιών τους, ενώ ο πασίγνωστος κότσος μπανάνα γίνεται το αγαπημένο χτένισμα των γυναικών. Δεν λείπουν όμως και τα κοντά μαλλιά με μπούκλες ή σκάλες καθώς είναι πιο πρακτικά και εξ ίσου θηλυκά.
Το μακιγιάζ θέλει παχιά έντονα φρύδια, λεπτή γραμμή eyeliner στα μάτια, έντονες βλεφαρίδες και κατακόκκινα χείλη σε μια λευκή πορσελάνινη επιδερμίδα.
Ο Cristian Dior ανεβάζει τη φούστα μερικά εκατοστά κάτω από το γόνατο κάνοντας νέα αίσθηση και χρησιμοποιεί το αλφάβητο στη μόδα. Έτσι γεννιέται η γραμμή Α που είναι στενή στο πάνω μέρος και ανοιχτή κάτω, η γραμμή Η που είναι ίσια και λίγο αυστηρή και η γραμμή Υ που θέλει ανοιχτή πλάτη και στενεύει προς τα κάτω.
Ο θάνατός του, θα συγκλονίσει τον κόσμο της μόδας, αλλά το 1957 ο διάδοχός του Yves Saint Laurent λανσάροντας τους χαλαρούς ώμους, τη λαιμόκοψη, τη γραμμή σάκο και τα γεωμετρικά καπέλα, θα αποδείξει πως είναι άξιος συνεχιστής που μεγάλου μαιτρ και οι δημιουργίες του βρίσκουν αμέσως ανταπόκριση.
Το 1958 αλλάζοντας η σιλουέτα σε τραπέζιο, αλλάζει και το μήκος των μανικών και γίνεται 3/4 δηλαδή στο μέσο του βραχίονα, ενώ ο Dupont ανακαλύπτει το λύκρα, που χρησιμοποιείται και σε φορέματα και σε φούστες.
Στην υψηλή ραπτική αναπτύσσονται δύο διαφορετικές τάσεις. Η μία είναι της Channel, που θέτει το ρούχο στην υπηρεσία του σώματος συνδυάζοντας τη ραπτική με την άνεση και η άλλη είναι αυτή κάποιων σχεδιαστών που προκαλούν με τις δημιουργίες τους, δίνοντας την εντύπωση πως αδιαφορούν για κάθε τι άλλο.
O Christobal Balenciaga διακρίνεται για το ταλέντο του στα ντραπαρισμένα υφάσματα. Οι δημιουργίες του θυμίζουν γλυπτά και είναι φτιαγμένες από μετάξι και ταφτά.
Στη δεκαετία του ΄50 οι άνδρες φορούν κοστούμια με φαρδιά παντελόνια που συνήθως συγκρατούνται με τιράντες. Το χειμώνα φορούν μονοκόματα φαρδιά παλτό και το καπέλο συνεχίζει να είναι απαραίτητο στοιχείο της εμφάνισής τους. Από το 1956 περίπου γίνονται μόδα για το καλοκαίρι τα ψάθινα και τα πάνινα παπούτσια.
Τα μαλλιά των ανδρών είναι κοντά με μακριές φαβορίτες και από τα μέσα της δεκαετίας επιβάλλει η μόδα την υγρή όψη, που οι κρέμες bril cream εξασφαλίζουν.
Σχεδιαστές της εποχής (εκτός από αυτούς που ήδη αναφέραμε) είναι οι: Givenchy, Louis Feraud και Valentino. Στην Ελλάδα ανοίγουν ατελιέ ο Ντίμης Κρίτσας ο οποίος δούλεψε δίπλα στον Baleciaga και τον Jacques Fath, ο Γιάννης Τσοπανέλλης και αργότερα ο Φιλήμονας.
Πηγές πληροφοριών:
mylady.gr,
joanna-loque.blogspot.com,
themachine.gr
Κείμενο:
"to e-periodiko mas"
