Ανανεώστε το σπίτι σας με ελάχιστα χρήματα!



Λίγες βδομάδες πριν στο blog της καλής μας φίλης της Μαρίας, "Ιδέες για διακόσμηση" είδα τις προτάσεις που είχε συλλέξει για μεταλλικές ροζ - χρυσό πινελιές στο χώρο, που ομολογώ με γοήτευσαν.

Θέλοντας να προσαρμόσω το στυλ αυτό στο δικό μου σπίτι, δεν μπορούσα βεβαίως να αλλάξω ούτε το χρώμα του καναπέ μου αλλά ούτε να αγοράσω καινούργια διακοσμητικά, όσο όμορφα κι αν είναι...

Μπορούσα όμως να δώσω λίγη από τη γοητεία του ροζ - χρυσού αλλάζοντας χρώμα σε κάποια αντικείμενα. Με ένα bronze spray, έβαψα κάποια μεταλλικά διακοσμητικά που φύλαγα στα ντουλάπια μήνες τώρα και σας δείχνω το αποτέλεσμα.


Το μεταλλικό μήλο έγινε ροζ - χρυσό από μαύρο. Μαζί του βάφτηκε και το κερί καθώς και δυο θαλασσόξυλα για να κάνουν παρέα στη σύνθεση της τραπεζαρίας... ο τοίχος πίσω τους ήταν στο χρώμα αυτό και έδεσε πολύ καλά μαζί τους.

Τα ψηλά κηροπήγια βάφτηκαν με το ίδιο spray μαζί με το κουκουνάρι για να του κάνει παρέα και τοποθετήθηκαν δίπλα στο τζάκι. Δυστυχώς δεν μπορεί η φωτογραφία να αποτυπώσει τις λάμψεις που παίρνουν όταν είναι αναμμένο.


Στο γνωστό σας πια τραπέζι μέσης βάφτηκε ένα βότσαλο μόνο για να παίξει το παιχνίδι του "αρνητικού - θετικού" με τα bronze κηροπήγια....

Ίδια τακτική ακολουθήθηκε κι εδώ. Τα βάζα - κηροπήγια (ναι αγαπώ τα κεριά) βάφτηκαν με την ίδια μπογιά. Στο κάδρο πάνω τους, χρειάστηκε να προσθέσω ένα bronze περίγραμμα για να είναι ασορτί.


Εδώ μπορείτε να δείτε πιο καθαρά πώς μπορεί να γίνει. Πήρα ένα χαρτόνι λεπτό και έκοψα μια λωρίδα στις διαστάσεις που χρειαζόμουν για το περίγραμμα, το έβαψα, περίμενα φυσικά να στεγνώσει καλά και το πρόσθεσα στο θέμα του κάδρου με κολλητική ταινία διπλής όψης.

Το σπίτι ανανεώθηκε μαζί και η διάθεσή μου και το κυριότερο, το μόνο που ξόδεψα ήταν τα χρήματα για το spray τα οποία ήταν ελάχιστα.

Αν σας άρεσε η πρότασή μου, δοκιμάστε τη και αν θέλετε στείλτε τις αλλαγές σας στο περιοδικό, να τις θαυμάσουμε. Όσοι είστε bloggers, είμαι σίγουρη πως θα τις αναρτήσετε και θα μας ειδοποιήσετε, για να μπορέσουμε να τις δούμε...


Marina
0 Σχόλια

Αλέξανδρος Αλεξανδράκης, ο εικαστικός "Όμηρος" του '40!



Ο Αλέξανδρος Δ. Αλεξανδράκης συνέδεσε το όνομά του και τα έργα του με το έπος του 40, μέσα από τις δυναμικές απεικονίσεις του Ελληνοϊταλικού Πολέμου.
Γεννημένος στην Αθήνα το 1913 έδειξε το ταλέντο του στη ζωγραφική από την ηλικία των 17 χρόνων, παρουσιάζοντας 23 έργα του σε ομαδική έκθεση που διοργάνωσε η ΧΑΝ. Οι σπουδές του, λαμπρές τόσο στην Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητή το Σπυρίδωνα Βικάτο και τον Ουμπέρτο Αργυρό, όσο και στη χαρακτική κοντά στο Γιάννη Κεφαλληνό. Από το 1937 που αποφοίτησε συμμετέχει σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής.

Πέντε αδέρφια στην οικογένεια Αλεξανδράκη επιστρατεύονται στον πόλεμο. Ο ένας από αυτούς ήταν ο Αλέξανδρος ο οποίος υπηρέτησε στα βουνά της Ηπείρου ως δεκανέας του πυροβολικού και αποτυπώνει σε σκίτσα και ελαιογραφίες όλες τις εντυπώσεις του.

Μεταπολεμικά πάνω από εκατό έργα του δημοσιεύονται σε ένα λεύκωμα με τον τίτλο "Έτσι πολεμούσαμε". Η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της Ελλάδας επιτρέποντάς του να συνεργαστεί με πολλά ιδρύματα όπως το Μουσείο Γκουνγκενχάιμ και τη Βιβλιοθήκη της Γερουσίας των ΗΠΑ.

Στα έργα του, εκείνα που αφορούν το έπος του 40, τα οποία έχουμε όλοι στη μνήμη μας αφού κοσμούν τις αναμνήσεις όλων, από τα μαθητικά μας χρόνια μέσα από τα αναγνωστικά και τις εθνικές επετείους, ο ζωγράφος απεικονίζει με σαφήνεια τον αγώνα των συμπολεμιστών του, την αποφασιστικότητα των στρατιωτών, την απόλυτη αγάπη και αφοσίωσή τους στην πατρίδα, αλλά και το θάνατο, που πλανιώταν πάνω από τα κεφάλια τους, σε βαθμό που δίκαια χαρακτηρίστηκε ο εικαστικός Όμηρος του πολέμου αυτού.

Έφυγε νέος από τη ζωή σε ηλικία μόλις 55 χρόνων. Το 1980 η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας τίμησε τον καλλιτέχνη με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση. Η γκαλερί "Κ" παρουσίασε έργα του στο Λονδίνο το 1998 και το 2005 και στη Λευκωσία το 1999.


to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Μια πατρίδα λαβωμένη...



Τι να πω για μια πατρίδα,
που την κάνανε παρτίδα;
Να γελάσω ή να κλάψω,
να σιωπήσω ή να φωνάξω;


Θα μ’ ακούσει αυτός που πρέπει
θα ξυπνήσει ή θα βλέπει,
όνειρα ευημερίας και στιγμές ελευθερίας;

Ήταν λέει λαβωμένη και βαριά τραυματισμένη,
μα λάθος βγήκε η θεραπεία,
και βαριά η τιμωρία, γι' αυτόν που την γιατροπορεύει
και το αίμα του ξοδεύει,
το μοναδικό παιδί της, που κατάντησε λεχρίτης.

Είναι ο έρμος ο λαός της και το μόνο «αγαθό» της,
που αλύπητα χτυπιέται και ματώνει και χαλιέται,
αλλά δεν την παρατάει, όσο κι αν το λησμονάει,
πως αυτοί που τη λαβώσαν, την πουλήσαν, τη λασπώσαν,
τώρα θέλουν να τη σώσουν, θέλουνε να τη γλιτώσουν,
από τα πολλά δεινά της, που κατατρών τα σωθικά της…

Πάνε κι έρχονται οι «σωτήρες»,
κι οι «γιατροί» κι οι λαθροθήρες,
που ζητούν τη γιατρειά της,
μα, μοιράζουν τα προικιά της!


Το ποίημα αυτό συμμετείχε στο 9ο Συμπόσιο Ποίησης της καλής μου φίλης της Αριστέας. Στο blog της μπορείτε να διαβάσετε όλες τις συμμετοχές και φυσικά το ποίημα της Ελένης, από το "ποιώ - Ελένη", που κέρδισε.

Αφιερωμένο στην εθνική μας επέτειο 
και σ' όλους τους καθημερινούς μικρούς και μεγάλους ήρωες
 αυτής της όμορφης και παράξενης πατρίδας...






to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Σκέψεις στο αλφάβητο...



Δευτέρα σήμερα, καινούργια εβδομάδα ξεκινά και με αφορμή την όμορφη προτροπή της συνονόματης αγαπημένης μου blogger της διπλανής πόρτας, "Κάθε σκέψη κι ένα γράμμα", θέλησα να ξεκινήσω δημιουργικά...

Ανοίγω τα μάτια μου στο φως και καλωσορίζω την καινούργια μέρα με χαμόγελο.

Βλέπω το σκύλο μου να τεντώνεται και να κουνά την ουρά του με χαρά, καθώς ξυπνάει... είναι το δικό του χαμόγελο αυτό!

Γυρνώ την πλάτη στα μίζερα και βάζω μουσική να συνοδέψει τον πρώτο καφέ της μέρας.

Διαβάζω τα νέα και δακρύζω με τον πόνο των ανθρώπων, που ζητούν μια ευκαιρία ν' αντικρίσουν τη μέρα όπως εγώ, αλλά αντικρίζουν μια κόλαση.

Έχω αγάπη γύρω μου και θέλω να τη μοιράσω, να τη σκορπίσω στα πέρατα της γης, να πάρουν όλοι μια φουχτίτσα, να την κάνουν φυλαχτό.

Ζωή είσαι μικρή, είσαι γλυκιά, μα είσαι και ζαβολιάρα. Γλεντώ μαζί σου, δε σε παίρνω πια στα σοβαρά.

Η σκέψη τρέχει σε κείνους, που κάνουν τη θλίψη ενέργεια και προσφορά σε όσους χρειάζονται βοήθεια...

Θέλω να διώξω κάθε πόνο, κάθε δάκρυ, κάθε αγωνία από τα μάτια των παιδιών.

Ίσως μια μέρα, ποιος ξέρει πότε, να μην υπάρχουν πια παιδιά ανασφαλή, παιδιά που κινδυνεύουν!

Κόκκινα γυαλιά φοράω για να ξορκίσω το κακό, να δω τον κόσμο μ' άλλα μάτια και μη σταματήσω να ελπίζω.

Λυπάμαι με την αδιαφορία για τις ανθρώπινες ψυχές, αυτών, που κρατούν τις τύχες του πλανήτη στα χέρια τους.

Μετρώ τον πλούτο μου με ανθρώπους γύρω μου, που λένε "καλημέρα" και το εννοούν.

Νιώθω ευγνώμων που μπορώ να ασχολούμαι με όλα όσα αγαπώ.

Ξέρω πως πολλές φορές πετώ στα σύννεφα, αλλά αρνούμαι να σταματήσω να το κάνω. Είναι όμορφα εκεί πάνω...

Όσοι διαφωνούν, μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους κολλημένοι στη γη. Δικαίωμά τους, ψέμματα;...

Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις αντιδράσεις τους. Θεέ μου, πόσο εύκολα αλλάζουν όταν αποκτήσουν χρήμα ή εξουσία!

Σιωπώ και υποκλίνομαι μπροστά στο μεγαλείο των ανθρώπων εκείνων, που ενώ βιώνουν μια απώλεια βρίσκουν δύναμη να δώσουν αγάπη και βοήθεια σε άλλους.

Τραγούδι είναι η ζωή μας σκέφτομαι, πότε χαρούμενο και πότε λυπημένο. Δική μας δουλειά δεν είναι να διαλέξουμε το σκοπό, μα να το τραγουδήσουμε καλά!

Υψώνω ανάστημα σε κάθε "πρέπει" που επιχειρεί να με βάλει σε καλούπι που δε χωράω. Άλλωστε ποτέ δε χώρεσα σε καλούπια...

Φιλιώνω με τις αδυναμίες μου. Όσες αλλάζουν τις αλλάζω, τις άλλες τις αποδέχομαι...

Χτίζω γέφυρες σε γερά θεμέλια και γκρεμίζω τα σαθρά.

Ψάχνω την ουσία στο κάθε τι. Δεν με αφορούν οι λέξεις αλλά η σημασία τους.

Ωραία βδομάδα να ξεκινήσει για όλους εσάς που διαβάσατε αυτές τις σκέψεις! Και για τη διπλανούλα που τις ξεκίνησε, ένα γλυκό φιλί!...




Marina
0 Σχόλια

Νησιά και ονόματα...



Tα ελληνικά νησιά αγαπημένος καλοκαιρινός προορισμός όλων, γίνονται ενίοτε και προορισμός γνώσης. Αφορμή μπορεί να σταθεί το όνομα και η προέλευσή του, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη Μυθολογία και την Ιστορία.
Εμείς, ανακαλύψαμε την προέλευση του ονόματος εννιά νησιών και σας την παρουσιάζουμε.

Αλόννησος: Το πρώτο της όνομα ήταν Λιαδρόμια ή Ηλιοδρόμια. Πολλοί πιστεύουν πως προήλθε το όνομα αυτό από παραφθορά του Διαπόρια, αφού στην ελληνική ναυτική γλώσσα με η ονομασία Διαπόρια (που είναι σύνθετη από το δια + πόρος δηλ. αβαθές πέρασμα) εννοούν μικρές βραχονησίδες στο Αιγαίο που αφήνουν μεταξύ τους μικρά περάσματα για τη διέλευση των σκαφών. Η επίσημη ονομασία τους είναι "Διάποροι νήσοι". Ο Όθωνας έδωσε στο νησί το όνομα αυτό, αφού έτσι αναφερόταν στη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας το 1838, μετά από πρόταση που έκανε το υπουργείο Εσωτερικών. Το νησί δεν ταυτίζεται γεωγραφικά με την Αλόννησο των αρχαίων χρόνων.

Θήρα (Σαντορίνη): Το πρώτο της όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος ήταν Στρογγύλη από το σχηματισμό που δημιούργησαν οι ηφαιστειακοί κώνοι όταν ξεκίνησαν να ενώνονται δημιουργώντας το νησί. (1500 π.Χ.)
Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο γιος του θεού Ποσειδώνα ο Εύφημος, έλαβε ένα σβώλο άσπρου χώματος ως δώρο, από τον Τρίτονα. Καθώς επέστρεφε από την Αργοναυτική εκστρατεία μετά από μια προειδοποίηση (με τη μορφή κεραυνού) πέταξε αυτό το σβώλο στη θάλασσα. Από αυτό το σβώλο δημιουργήθηκε το νησί που ήταν το ωραιότερο και γι' αυτό το ονόμασαν Καλλίστη.
Το τρίτο κατά σειρά όνομά της (Θήρα) προέρχεται από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήρον, ο οποίος ήταν ο πρώτος που αποίκησε στο νησί, οδηγώντας και τους Λακεδαιμόνιους που διοικούσε, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο.
Οι Φράγκοι Σταυροφόροι περνώντας σταματούσαν στο νησί για ανεφοδιασμό και συγκεκριμένα κοντά στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης. Κατά την κυριαρχία των Ενετών το νησί ονομαζόταν Σάντα Ειρήνη και έτσι, η Σάντα Ειρήνη, έγινε Σαντορίνη.

Λέρος: Η Λέρος είναι ένα νησί με πολύ χαμηλά βουνά, σχεδόν επίπεδο θα λέγαμε. Το υψηλότερο βουνό της μόλις αγγίζει τα 320 μέτρα. Από εκεί προέρχεται και η ονομασία της, αφού στα αρχαία ελληνικά λερός σημαίνει επίπεδος, λείος.

Μύκονος: Σύμφωνα με την παράδοση ο ήρωας Μύκονος, απόγονος του μυθικού βασιλιά της Δήλου Ανίου, γιού του Απόλλωνα και της νύμφης Ροιούς, κόρης του Διονύσου έδωσε το όνομά του, στο κοσμοπολίτικο νησί.

Ρόδος: Ένας ενδιαφέρον μύθος θέλει το νησί να έχει πάρει το όνομά τους από τους Τελχίτες, τα παράξενα εκείνα μυθικά πλάσματα, χωρίς χέρια και πόδια με φτερούγες τα οποία βλέπουμε και στην Κρήτη (ως Κουρήτες δηλαδή τροφοί του μικρού Δία). Θα βρεθούν λοιπόν ση Ρόδο, όπου η Ρέα τους αναθέτει το μεγάλωμα του μικρού Ποσειδώνα και της Καψείρας της κόρης του Ωκεανού. Η αδερφή των Τελχιτών η Αλία, όταν ο Ποσειδώνας μεγάλωσε απέκτησε μαζί του έξι γιούς και μια κόρη τη Ρόδη, η οποία έδωσε το όνομά της στο νησί.

Σύρος: Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το όνομά του προέρχεται από τη λέξη "Ουσύρα" ή "Ουσούρα", που σημαίνει ευτυχής, ενώ η δεύτερη εκδοχή (που μοιάζει και πιο έγκυρη) θέλει το όνομα του νησιού να προέρχεται από το "συρ" που σημαίνει βράχος και μαρτυρά τη μορφολογία του νησιού.
Ο Όμηρος στην Οδύσσεια αναφέρει το νησί με το όνομα Συρίη. Μάλιστα την ονομάζει δίπολης επειδή είχε δύο πόλεις, την Ποσειδώνεια και τη Φοινίκη.

Σκύρος: Πήρε το όνομά της από το πετρώδες έδαφός της καθώς "σκίρον" ή "σκύρον" σημαίνει συντρίμμια πέτρας.

Σκιάθος: Τρεις μύθοι συνδέονται με την ονομασία του νησιού. Σύμφωνα με τον πρώτο οι κάτοικοι της Σκιάθου ήταν λάτρεις του θεού Διόνυσου ο οποίος ονομαζόταν και Σκιάνθιος, δίνοντας το όνομά του και στο νησί.
Ο δεύτερος αναφέρει πως το όνομά της το οφείλει στις λέξεις σκιά και Άθως, μια που το νησί γεωγραφικά βρίσκεται στη σκιά του Αγίου Όρους, αφού αν κάποιος ανέβει στο όρος μπορεί να δει πως η σκιά του δείχνει το νησί.
Ο τρίτος θέλει η Σκιάθος να έχει πάρει το όνομά της από τη σκιά των πολλών δέντρων που έχει.

Τήνος: Η επικρατέστερη εκδοχή για την προέλευση του ονόματός της είναι αυτή, που θέλει να δίνει το όνομά του στο νησί, ο πρώτος άποικός της, ο Τήνος αρχηγός μιας ομάδα Ιώνων από την Καρία της Μ. Ασίας, οι οποίοι έφτασαν στο νησί κυνηγημένοι από τους Δωριείς.








to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Ένα τραπέζι "μέσης" ...γωνία!



Το τραπέζι αυτό, προέκυψε από ένα συνδυασμό και μια ανάγκη. Ο συνδυασμός προφανής και θα σας τον δείξω βήμα, βήμα. Η ανάγκη ήρθε από τον γωνιακό καναπέ...

Το τραπέζι που είχα και ομολογώ πως δεν ήθελα να το βγάλω σε αχρηστία, μπορούσε να εξυπηρετήσει μόνο όσους κάθονταν από τη μια μεριά του καναπέ. Όσοι έκαναν το λάθος να καθίσουν στην άλλη, έμεναν παραπονεμένοι, ψάχνοντας πού θα αφήσουν το ποτήρι τους.


Έτσι άρχισα να σκέφτομαι με τι τρόπο θα δοθεί λύση. Το τραπεζάκι της γιαγιάς "ξεκουραζόταν" στην αποθήκη, μέχρι εκείνη τη στιγμή και ήταν σε άριστη κατάσταση. Το μόνο που χρειάστηκε να αφαιρέσω ήταν το τζάμι της επιφάνειάς του. Μια που υπήρχε η δεύτερη επιφάνεια την εκμεταλλεύτηκα, τοποθετώντας λευκά βότσαλα, για να παίξω και λίγο με τις αντιθέσεις...


Στη συνέχεια, ζήτησα από το τζαμά να μου κόψει μια οβάλ φιμέ επιφάνεια λίγο μικρότερη σε διαστάσεις από αυτή που είχε το αρχικό μου τραπέζι κι έκανα το ...συνδυασμό!

Στο μικρό τετράγωνο τραπέζι, κόλλησα αυτοκόλλητη τσόχα στις γωνίες για να μη γλιστράει η γυάλινη επιφάνεια και με τον ίδιο τρόπο δημιούργησα μικρά τσόχινα ποδαράκια για το σημείο που θα ακουμπούσε το ένα τζάμι, πάνω στο άλλο...


Το τραπεζάκι της γιαγιάς χρησιμοποιήθηκε σαν "πόδι" του καινούργιου γωνιακού τραπεζιού, που τώρα, τους εξυπηρετεί όλους!!!
Οι επιφάνειες στο κάτω μέρος, έδωσαν χώρο για τα αγαπημένα μας βιβλία και όλοι είναι πλέον ευχαριστημένοι...





to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Έρχεται το μνημόνιο των πολυεθνικών;



Λίγο καιρό πριν, σας είχαμε μιλήσει για την TTIP (Trasatlantic Trade and Investment Partnership), τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων και τα ολέθρια αποτελέσματα που μπορεί να φέρει τόσο στην εθνική κυριαρχία (κάθε κράτους), όσο και στην υγεία των πολιτών.
Θεωρούμε υποχρέωσή μας να σας ενημερώσουμε για τις εξελίξεις, που αφορούν αυτή τη συμφωνία και για το λόγο αυτό, μοιραζόμαστε μαζί σας  ένα ακόμα e-mail του Avaaz.

"Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Κι ενώ ο αγώνας μας ενάντια στην ΤΤΙΡ συνεχίζεται, δώδεκα χώρες, μόλις έκλεισαν μια άλλη μυστική συμφωνία που παραδίδει στις πολυεθνικές τον έλεγχο του 40 % της παγκόσμιας οικονομίας. Όμως, αν κινητοποιηθούμε γρήγορα, το αμερικανικό Κογκρέσο μπορεί να τη σταματήσει.

Η 
TPP είναι μία ληστρική εμπορική συμφωνία που υπονομεύει την εθνική κυριαρχία και κάνει πραγματικότητα τα όνειρα των μεγάλων φαρμακευτικών και της Monsanto. Όμως, για να γίνει νόμος, πρέπει πρώτα να επικυρωθεί απ’ όλες τις συμβαλλόμενες χώρες. Τα καλά νέα είναι ότι όλο και περισσότερα μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου εναντιώνονται στη συμφωνία. Και αν το Κογκρέσο πει «όχι», αυτό το «μνημόνιο των πολυεθνικών» θα μείνει στο συρτάρι.

Το 
Avaaz μπορεί να φέρει τις φωνές των πολιτών των δώδεκα αυτών χωρών και του υπόλοιπου κόσμου στην καρδιά του Κογκρέσου. Ας δώσουμε στους πολιτικούς που αντιστέκονται τη λαϊκή εντολή που χρειάζονται για να σταματήσουν το ξεπούλημα της δημοκρατίας μας στις πολυεθνικές. Λάβε μέρος και διάδωσέ το παντού – οι υπογραφές μας θα παραδοθούν απευθείας στο Κογκρέσο:

avaaz.org

Η συμφωνία TPP θα επηρεάσει τη ζωή των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, από τη Βόρεια Αμερική μέχρι τη Χιλή και τη Νέα Ζηλανδία. Όμως το μεγαλύτερο μέρος της συντάχτηκε στα κρυφά από διαπραγματευτές και πολυεθνικές, χωρίς τη γνωμοδότηση των πολιτών. Χάρη στο WikiLeaks που αποκάλυψε μέρος του κειμένου, πήραμε μια μικρή γεύση από το «μνημόνιο των πολυεθνικών»:

  • Όταν ένα κράτος απαγορεύει μια τοξική χημική ουσία, επιβάλλει την αναγραφή γενετικά μεταλλαγμένων τροφίμων ή ψηφίζει αυστηρότερους περιβαλλοντικούς κανονισμούς, οι πολυεθνικές θα νομιμοποιούνται από την TPP να σέρνουν τη χώρα σε μυστικά, διεθνή δικαστήρια που θα διευθύνονται από ιδιωτικούς δικαστές. Αν η κυβέρνηση χάσει τη δίκη, οι φορολογούμενοι πολίτες θα αναγκάζονται να πληρώνουν στις πολυεθνικές δισεκατομμύρια σε αποζημιώσεις.
  • Η TPP θα επιτρέπει στους μεγιστάνες της βιομηχανίας φαρμάκων να επεκτείνουν τα μονοπώλιά τους, εκτοπίζοντας απ΄ την αγορά τα φθηνά φάρμακα που έχουν ανάγκη οι ασθενείς με καρκίνο ή AIDS.
  • Η συμφωνία μπορεί επίσης να ποινικοποιήσει τη δράση όσων κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις παρανομίες πολυεθνικών μέσω ενός ηλεκτρονικού συστήματος.    
Αυτά είναι μόνο ένα μικρό μέρος της συμφωνίας. Δεν έχουμε ιδέα τι άλλο έγραψαν τα λόμπι των εταιρειών στο υπόλοιπο και μεγαλύτερο μέρος του κειμένου, διότι οι συμβαλλόμενες κυβερνήσεις αρνούνται να το δημοσιεύσουν. Παρότι οι εμπορικές συνθήκες μπορούν να παίξουν θετικό ρόλο στην ευστάθεια της παγκόσμιας οικονομίας, οι πολυεθνικές δεν πρέπει να δικαιούνται να επιβάλλουν νόμους χωρίς οι πολίτες να γνωρίζουν το περιεχόμενο τους.

Έχουμε δώσει αγώνες ενάντια σε αυτού του είδους τις συμφωνίες και τους έχουμε κερδίσει. Αν τώρα ενώσουμε ξανά τις δυνάμεις μας ενάντια στην TPP, θα αποδείξουμε ότι οι πολίτες όλου του κόσμου θα αντιδρούμε κάθε φορά που οι κυβερνήσεις θα βάζουν τα κέρδη των πολυεθνικών πάνω από το κοινό καλό. Οι πηγές μας στο αμερικανικό Κογκρέσο μας εκμυστηρεύτηκαν ότι «δεν πρόκειται για μια τελειωμένη υπόθεση» και ότι για να την αποτρέψουν χρειάζονται όσο το δυνατόν περισσότερη στήριξη από τους πολίτες. Αυτή η μάχη μάς χρειάζεται όλους και όλες. Λάβε μέρος στην έκκληση και διάδωσε την εκστρατεία:

secure.avaaz.org
Μπορεί να νιώθουμε μικροί μπροστά στη μεγάλη δύναμη των εταιρειών που κατευθύνουν τις κυβερνήσεις μας αλλά, όταν προσπάθησαν να επιβάλουν μια εμπορική συμφωνία που απειλούσε την ελευθερία μας στο διαδίκτυο, σχεδόν 3.000.000 αβααζίτες και αβααζίτισσες αναλάβαμε δράση και το κίνημά μας έπαιξε βασικό ρόλο στην οριστική αποτροπή της. Ας κάνουμε το ίδιο και τώρα για να υπενθυμίσουμε στις κυβερνήσεις μας ότι οι άνθρωποι είναι η πραγματική πηγή δύναμης, και όχι τα χρήματα.   

Με ελπίδα και αποφασιστικότητα, 
 Dalia, Nataliya, Alice, Mais, Emma, Danny και όλη η ομάδα του Avaaz   

Πηγές:   

Wikileaks: Διέρρευσε η σκοτεινή συμφωνία TPP. Έρχεται η υπερκυβέρνηση των πολυεθνικών (News247)   
news247.gr   

Διεθνές εμπόριο: TTIP στον Ατλαντικό, TPP στον Ειρηνικό — Η Αυγή
avgi.gr   

Πρώτο ρήγμα Χίλαρι με Ομπάμα για την εμπορική συμφωνία TPP (in.grnews.in.gr   

Πέντε ταινίες μικρού μήκους για την TPP (The Press Project)
thepressproject.gr   

Επεξήγηση της «μυστικής» εμπορικής συμφωνίας του Ομπάμα (στα αγγλικά) — Guardian
theguardian.com   

Ποιος γράφει την TPP; (στα αγγλικά) — Boston Globe
bostonglobe.com   

Η Υπερειρηνική Συνεργασία έχει συμφωνηθεί, αλλά αντιμετωπίζει εξονυχιστικό έλεγχο από το Κογκρέσο (στα αγγλικά) — The New York Times 
nytimes.com
TPP: Τι είναι και γιατί είναι σημαντική; (στα αγγλικά) — BBC 
bbc.com "

Πιστεύουμε πως είναι επιβεβλημένο να ενημερωνόμαστε και να παίρνουμε θέση σε ό,τι αφορά το παρόν και το μέλλον όλων μας. Η απόφαση φυσικά, δική σας...



to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Την Αγάπη γύρεψα...



Πες μου ποιο είναι τ' όνομά σου...
Αγάπη, με λένε, δε με θυμάσαι;

Και πού κατοικείς;
Στα μάτια, στην καρδιά, 
στο νου, στα χείλη, στη ψυχή.
Στον ανοιξιάτικο αγέρα
στη θάλασσα τη γαλανή,
στους κάμπους, στα περβόλια, 
στην άναστρη νύχτα, τη σκοτεινή.

Ξέχασα Αγάπη πια τη μορφή σου.
Πολύς ο πόνος, λίγη η χαρά.
Ξέχασα Αγάπη την προσμονή σου
την πήρε η λήθη κάποια βραδιά.

Και σε γυρεύω μέσα στ' αστέρια
και σε ζητώ στη χαραυγή.
Καινούργια μέρα λέω, θε να 'ρθει
καινούργια γη, θε να φανεί.
Μα δε σε βρίσκω κι ας σε φωνάζω
κι είναι η ψυχή μου, πια ορφανή!

Λάθος με ψάχνεις μέσα στ' αστέρια,
λάθος γυρεύεις σε νέα γη!
Σκύψε μπροστά σου, εκεί στην κούνια
κοίτα το βλέμμα ενός μωρού
εκεί είναι ο θρόνος ο δικός μου
εκεί είναι ο ήλιος κι η χαραυγή!
Εκεί είν' τ' αστέρια και το φεγγάρι,
εκεί είναι η ελπίδα κι η προσμονή.

Εκεί ειν' τ' αύριο μα και το χθες σου
εκεί 'ναι κι η δική σου η μορφή!...



to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Πώς επηρεάζει το προγεννητικό άγχος τον χαρακτήρα & την συμπεριφορά του παιδιού;


Της Γεωργίας Δανέζη


Συμβουλευτική - Προγεννητική Ψυχολόγος 



Το άγχος έχει σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία μας σε όποια στιγμή της ζωής μας κι αν εμφανιστεί. Όμως, όταν το άγχος εμφανίζεται νωρίς στη ζωή, τότε οι επιπτώσεις του μπορεί να έχουν ισόβια διάρκεια. Έρευνες που έχουν γίνει δείχνουν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ του προγεννητικού στρες και του δύσκολου χαρακτήρα – συμπεριφορά του παιδιού.

Η De Weerth με τους συνεργάτες της βρήκαν ότι τα μωρά των μητέρων με υψηλά επίπεδα κορτιζόλης (ορμόνη του στρες) προγεννητικά, ήταν πιο ευερέθιστα, έκλαιγαν περισσότερο, ενοχλούνταν και αντιδρούσαν πιο πολύ και είχαν αρνητική έκφραση στο πρόσωπό τους, όταν τα έκαναν μπάνιο, σε σχέση με τα μωρά των μητέρων με χαμηλά επίπεδα κορτιζόλης προγεννητικά. Τα αποτελέσματα αυτά βρέθηκαν για τα μωρά που διάνυαν την 1η, 3η, 5η και 7η βδομάδα της ζωής τους.

Και άλλες μελέτες όμως που έχουν γίνει σε μωρά 10 εβδομάδων και 7 μηνών, έχουν βρει σχέση μεταξύ του προγεννητικού στρες και του δύσκολου χαρακτήρα του μωρού.

Αυτή η σχέση προγεννητικού στρες και χαρακτήρα του παιδιού, δεν σταματάει όμως στην ηλικία των 7 μηνών. Σε έρευνα που έκαναν οι Gutteling και συνεργάτες, βρέθηκε πως το προγεννητικό στρες έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη ευερεθιστικότητα, περισσότερο κλάμα και περισσότερο θυμό στα παιδιά ηλικίας 2 χρονών.

Ακόμα και σε μεγαλύτερα παιδιά ηλικίας 4 χρονών, έχει βρεθεί συσχετισμός μεταξύ του προγεννητικού άγχους και συναισθηματικών – συμπεριφορικών προβλημάτων.

Τα παραπάνω ευρήματα μας δείχνουν την μεγάλη σημασία που θα πρέπει να δώσουμε στις εγκυμονούσες γυναίκες και στα συναισθήματα που βιώνουν και να βοηθήσουμε ο καθένας με τον τρόπο του να βιώνουν περισσότερα θετικά συναισθήματα και λιγότερα αρνητικά.

Ένας από τους τρόπους που υπάρχουν, είναι οι συνεδρίες για μέλλουσες μαμάδες που βοηθάνε τις εγκυμονούσες να διαχειριστούν τα συναισθήματα τους αλλά και να συνδεθούν - επικοινωνήσουν με το αγέννητο μωρό τους.

Πηγή: iraio.blogspot.gr
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Να μιλήσουμε για την ΜΕΤΑδραση;


Metadrasi

Πολλά παιδιά έρχονται στην Ελλάδα πρόσφυγες και είναι ασυνόδευτα, μόνα. Το ίδιο και νεαρά άτομα κάτω των 18 χρόνων, ενώ πολλά εγκαταλείπονται από τους ενήλικες συνοδούς τους, λίγο πριν περάσουν τα σύνορα της χώρας μας.

Τα παιδιά αυτά κατέληγαν σε κρατητήρια, λόγω έλλειψης συνοδών, κάτω από επισφαλείς συνθήκες. Εδώ ξεκινά ο ρόλος της ΜΕΤΑδρασης, που θέλοντας να λύσει αυτό το πρόβλημα, δημιούργησε ένα εκπαιδευμένο δίκτυο συνοδών σε όλη τη χώρα.

Η "ευέλικτη ομάδα συνοδών" αποτελείται από κοινωνικό επιστήμονα, διερμηνέα και συχνά ένα υπεύθυνο ασφαλείας. Αναλαμβάνουν να μεταφέρουν άμεσα και με ασφάλεια τους ανήλικους σε κατάλληλες δομές φιλοξενίας, τους ενημερώνουν για τα δικαιώματά τους και τα κέντρα φιλοξενίας στα οποία τους οδηγούν, ενώ τους εξηγούν με σαφήνεια ποιους κινδύνους διατρέχουν σε περίπτωση που θελήσουν να φύγουν από τα κέντρα φιλοξενίας μόνοι τους, αλλά και πού μπορούν να βρουν βοήθεια αν το κάνουν.

Έτσι τα παιδιά, προστατεύονται από τους διακινητές, που τα θεωρούν εύκολη λεία κακοποίησης, βιασμών, αλλά και εμπορίας οργάνων.
Στα κέντρα φιλοξενίας τα παιδιά μαθαίνουν ελληνικά και ασχολούνται με διάφορες αθλητικές δραστηριότητες.

Όμως οι ανάγκες συνεχώς αυξάνονται και η ΜΕΤΑδραση καλείται να καλύψει και ανάγκες συνοδείας από το κέντρο φιλοξενίας στο αεροδρόμιο ή σε άλλο κέντρο φιλοξενίας για να ενωθούν με την οικογένειά τους, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που πρέπει να συνοδέψουν παιδιά σε μονάδες υγείας.

Από το Μάρτιο του 2011 και ως το Σεπτέμβρη του 2015 η ΜΕΤΑδραση συνεργαζόμενη με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και τις κατά τόπους Αστυνομικές Διευθύνσεις και Εισαγγελίες πραγματοποίησε 592 συνοδείες μεταφέροντας 2366 παιδιά, τα οποία βρίσκονταν άλλα σε κέντρα κράτησης (κρατητήρια) και άλλα ήταν άστεγα, σε δομές φιλοξενίας σε όλη την Ελλάδα.

Αυτό το σημαντικό έργο δυσχέραινε η καθυστερημένη καταβολή χρηματοδότησης, αφού η συνοδεία ανηλίκων έχει μεγάλο κόστος μετακίνησης, ενώ το ίδιο υψηλό είναι και το κόστος διατροφής. Από το Μάη του 2015 οι συνοδείες ασυνόδευτων παιδιών από τα σύνορά προς την ενδότερη χώρα, χρηματοδοτούνται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Οι συνοδείες όμως από άλλες περιοχές της Ελλάδας, υλοποιούνται με ίδιους πόρους και χορηγίες ιδιωτών.


Τα παιδιά, είναι παιδιά απ' όπου κι αν προέρχονται και οφείλουμε να τα προστατεύουμε, από τη στιγμή που λεγόμαστε άνθρωποι.


Όποιος θέλει να βοηθήσει και χρειάζεται περισσότερες πληροφορίες, θα τις βρει εδώ.


to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Και, το βιβλίο κερδίζει...



Η ώρα να ανακοινώσουμε σε ποιον θα ταξιδέψει το βιβλίο της Νατάσσας Καραμανλή "Το καλοκαίρι στο Φάρο", που παρουσιάσαμε πριν από δέκα μέρες, έφτασε!

Πριν σας πούμε τον τυχερό/ή, θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά, όλους τους φίλους που μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν την ανάρτησή μας, να μας αφήσουν σχόλιο και να κάνουν like στη Σελίδα μας στο Facebook, όπως ζητούσαμε.

Κάποιοι φίλοι δεν κατάλαβαν ότι πρέπει να τα κάνουν και τα δύο και κάποιοι άλλοι, επειδή δεν έχουν λογαριασμό στο Facebook, δεν μπόρεσαν.
Επειδή είναι το πρώτο μας giveaway, δεν θέλουμε να αφήσουμε κανένα απ' έξω. Εξάλλου η αγάπη ποτέ δε μετρήθηκε με τα like και τα μηνύματα μόνο. Την εισπράττουμε καθημερινά απ' όλους σας με πολλούς τρόπους!!!
Έτσι, τους συμπεριλάβαμε όλους...

Στην κληρωτίδα μπήκαν οι:
1. Λίλια (spoonstories)
2. Anastasia Bs
3. Marilena Artspot
4. Katia Markouizou
5. Anna Flo
6. Σμαραγδένια Ρούλα
7. Effie Effie
8. Johnny Joanna syros
9. Αριστέα
10. Μαρία (mytripsonblog)
11. Maria Elena
12. Πέτρα
13. Μαρία Παρασκευοπούλου
14. Κατερίνα Κωνσταντίνου
15. Marie Anne Barelier - Synodinou
16. Rena Christodoulou
17. Κέρινα Ποιήματα
18. Θάλεια Τζέλλου
19. Μαρία Μαρία
20 Κική Κωνσταντίνου (Εκφράσου)
21 Athina Colfinos
22. Ino Studio Skiathos
23. Maria Pitsi
24. George Leon
25. Μαρία Μέξη
26. Nikos Menagias
27. Tassula Healy
28. Marios Darvilas
29. Elefteria Statira
30. Ιωάννης Νίνος
31. Chris Georgiou
32. Ζανέτα Κιουτσάκη

Και το βιβλίο πάει...


Στη θέση 7  που είναι η Efie Efie!!! Συγχαρητήρια!!!

Έφη, σε παρακαλούμε να επικοινωνήσεις μαζί μας στο eperiodiko1@gmail.com, για να μας πεις, πού να το στείλουμε.
Ευχόμαστε καλή ανάγνωση και πάντα τύχη!!!



to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Τα "ψηλά βουνά" του Ζ. Παπαντωνίου, στο θέατρο Ακροπόλ.



Το βιβλίο του Ζαχαρία Παπαντωνίου, που αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της εκπαίδευσης και γαλούχησε γενιές και γενιές Ελληνόπουλων μεταφέρεται στο θέατρο, σε μια παράσταση που διατηρεί το λόγο και τις εικόνες του βιβλίου, με τέτοιο τρόπο ευφάνταστο και ευρηματικό, αφού τα σκηνικά της παράστασης εμπλουτίζονται με ψηφιακές προβολές υψηλής ανάλυσης, από κινούμενα σχέδια που βασίζονται στις αυθεντικές εικόνες του βιβλίου, τις οποίες είχε σχεδιάσει και ο ίδιος ο συγγραφέας.
Το βιβλίο γράφτηκε το 1918 και αποτέλεσε το αναγνωστικό της Γ' Δημοτικού και ήταν το πρώτο αναγνωστικό στη δημοτική.

Πρώτη φορά ψηφιακές προβολές κινουμένων σχεδίων συγχρονίζονται με την κίνηση των ηθοποιών και αποτελούν βασικό μέρος του σκηνικού και της πλοκής του έργου, σε παιδική παράσταση.
Ο Ζ. Παπαντωνίου αφηγείται την ιστορία μια ομάδας παιδιών που τελειώνουν το δημοτικό σχολείο και κάνουν μόνα τους διακοπές για δύο μήνες στα βουνά της Ευρυτανίας. Μέσα στη φύση μαθαίνουν τις ιστορίες των ανθρώπων που συναντούν και δημιουργούν μια μικρή κοινότητα που τη διέπει το ομαδικό πνεύμα, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός. Έτσι, μαθαίνουν να ξεπερνούν τις δυσκολίες.


Το κείμενο λειτουργεί με έξοχο τρόπο παραδειγματικά για τα παιδιά, χωρίς κηρύγματα και μεγάλες κουβέντες, απλά, άμεσα και ειλικρινά, τα μυεί στη συνεργασία, τη φιλία και τις αξίες της ζωής με πολύ χιούμορ.

Η παράσταση είναι σε σκηνοθεσία και προσαρμογή του Βασίλη Μαυρογεωργίου, σκηνικά και κοστούμια του Κωνσταντίνου Ζαμάνη, ενώ την πρωτότυπη μουσική υπογράφει ο Θωμάς Καραχάλιος και τις χορογραφίες ο Δημήτρης Μαργαρίτης.
Στο σχεδιασμό του φωτισμού είναι η Στέλλα Κάλτσου, τα ψηφιακά video έκανε ο Νίκος Τσιμούρης και τα κινούμενα σχέδια ο Βαγγέλης Σιγάλας.
Στη σκηνοθεσία βοήθησαν η Αναστασία Σιωπίδου και ο Νίκος Μαραθάς, στη σκηνογραφία βοήθησε η Αναστασία Αγάθου και εκπαιδευτική σύμβουλος ήταν η Ειρήνη Ιακώβου (δασκάλα του 30ου Δ.Σχ. Περιστερίου)

Στην παράσταση παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Κουρούμπαλης, Άρης Τρουπάκης, Θανάσης Δάβρης, Γρηγόρης Ποιμενίδης, Κλεοπάτρα Μάρκου, Σωτήρης Μέντζελος, Γιώργος Σύρμας, Παντελής Φλατσούρης και Γιώργος Φλωράτος.

Το θέατρο Ακροπόλ βρίσκεται στην οδό Ιπποκράτους 9 - 11. Το τηλέφωνό του είναι: 210 3643700.
Οι παραστάσεις ξεκίνησαν από τις 11 Οκτωβρίου και δίνονται κάθε Σάββατο στις 15:00 και κάθε Κυριακή στις 11:30 και στις 15:00.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ.


to e-periodiko mas
0 Σχόλια

"Το ταξίδι ενός Φλιτζανιού"...



Έχετε σκεφτεί πόσα φλιτζάνια περνούν από τη ζωή ενός ανθρώπου;
Κάποια στολισμένα σε βιτρίνες και μπουφέδες, πολλά σπασμένα από νεύρα, ατύχημα, μετακόμιση. Όλη η ζωή μας ένα φλιτζάνι πότε γεμάτο και πότε άδειο, πότε περίτεχνο κι εντυπωσιακό, πότε απλό. πότε καθαρό και πότε βρώμικο, πότε γερό και πότε σπασμένο...

Πόσες ανθρώπινες ιστορίες δεν ακούστηκαν πάνω από ένα φλιτζάνι καφέ ή τσαγιού! Χαρούμενες, λυπητερές, αγωνίας, προσμονής, παρηγοριάς.


Διαμέσου των αιώνων οι άνθρωποι πνίγουν τον πόνο τους εκεί ή βαφτίζουν τη χαρά τους, φλερτάρουν, παρακολουθούν, διαβάζουν, κουτσομπολεύουν, ονειρεύονται, εξομολογούνται!

Τα μικρά κοριτσάκια παίζουν με τα (άδεια τις περισσότερες φορές) σερβίτσια τσαγιού τους, τις κουμπάρες, τις μαμάδες και προσφέρουν με περίσσια προσοχή η μία στην άλλη, αλλά και στις κούκλες και τους αρκούδους της συντροφιάς, ένα φλιτζάνι παιχνιδιού, φιλίας και αγάπης.

Οι φίλες θα δώσουν ραντεβού για καφέ και κουβεντούλα για να πουν τα νέα τους και να περάσουν στιγμές χαλάρωσης και ξενοιασιάς. Άλλες φορές πάλι θα συζητήσουν το πρόβλημα με ένα φλιτζάνι στο χέρι, θα πουν λόγια κατανόησης, θα βρουν λύσεις. Το ίδιο και οι φίλοι, θα πιουν ένα φλιτζάνι καφέ και θα μοιραστούν τα νέα της σκορδόπιστης που τους έκανε τη ζωή πατίνι ή θα παινέψουν την κόρη που πήρε το πτυχίο της!

Ένα φλιτζάνι κάνει παρέα στην αγωνία, όταν περιμένεις να μάθεις για την υγεία ή την τύχη αγαπημένου σου προσώπου κι άλλο ένα όταν περιμένεις μια καινούργια ζωή να έρθει στον κόσμο!

Οι νέοι θα φλερτάρουν μαζί του... η φράση "πάμε για καφέ" που ήταν τόσο διαδεδομένη στις δεκαετίες του 80 και του 90, μπορεί να έχει ξεχαστεί αλλά η ουσία της παραμένει. Με ένα φλιτζάνι καφέ γεννήθηκαν τα μεγαλύτερα ειδύλλια και με ένα τσαγιού οι δυνατές αγάπες.

Πιο μεγάλη απ' όλες η αγάπη στην ανθρώπινη επαφή, που κάνει τον πόνο να κόβεται στα δυο και τη χαρά να ξεχυλίζει! Και το φλιτζάνι πάντα εκεί στη μοναξιά, στην παρέα, μ' αυτό να ξεκινά η μέρα και μ' αυτό να τελειώνει, όλες τις εποχές, όλα τα χρόνια αιώνες τώρα...

Αφετηρία αυτού του μαγικού ταξιδιού το blog της Πέτρας, αφού σ' εκείνη ανήκει η ιδέα! Όσοι φίλοι/φίλες bloggers θέλετε να πάει μακριά αυτό το φλιτζάνι, δεν έχετε παρά να συνεχίσετε το ταξίδι του ενημερώνοντάς τη!
Πετράδι μου, σ' ευχαριστώ, πέρασα υπέροχα...





Η κλήρωση για το βιβλίο είναι ακόμα ανοιχτή. Τρόποι συμμετοχής εδώ.





to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Οι οργανισμοί που εξουσιάζουν τον πλανήτη!



Οι περισσότεροι από μας, έχουμε την εντύπωση πως το ανθρώπινο είδος εξουσιάζει τον πλανήτη. Είναι πέρα για πέρα λάθος!
Πρόσφατη έρευνα βιολόγων έρχεται να αποδείξει πως η κυριαρχία ενός είδους πάνω στον πλανήτη δεν μετριέται ούτε με το νου, ούτε με την τεχνογνωσία, ούτε με το μέγεθος, ούτε ακόμα και με την καταστροφή που διαπράττει.

Ας δούμε λοιπόν, τι περιλαμβάνει η λίστα της έρευνας.

Τα βακτήρια αποτελούν τους δολοφόνους της φύσης όπως λένε οι βιολόγοι. Βρίσκονται παντού ή σχεδόν παντού. Στην επιφάνεια της θάλασσας, βαθιά μέσα στη γη, στις καθημερινές επιφάνειες, ακόμα και στο νερό που πίνουμε.
Θεωρούνται ένας αόρατος εχθρός αφού το μέγεθός τους δεν είναι ορατό με γυμνό ανθρώπινο μάτι.

Τα μυρμήγκια ενώ είναι άκακα και θεωρούνται οι "δουλευτές" της φύσης είναι στο νούμερο δύο. Βέβαια όχι όλα τα μυρμήγκια αλλά ένα είδος τους τα οποία οι βιολόγοι ονομάζουν υπεροργανισμούς για τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται και επιβιώνει το είδος τους. Πώς θα σας φαινόταν αν σας λέγαμε πως υπάρχουν περισσότερα μυρμήγκια στον πλανήτη απ' ότι άνθρωποι (κατά βάρος);


Τα σκαθάρια είναι στην τρίτη θέση. Το 25% όλων των γνωστών μορφών ζωής και το 40% όλων των γνωστών εντόμων, περιλαμβάνονται σ' αυτά. Μπορούν να βρεθούν κυριολεκτικά, παντού και προσαρμόζονται εύκολα σε νέο περιβάλλον.

Οι τερμίτες οι οποίοι είναι εκατοντάδες εκατομμύρια πληθυσμού ζουν και δρουν συλλογικά. Σύμφωνα με το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ είναι τόσο παραγωγικό είδος μυρμηγκιών, που αποτελούν μια πιθανή ανανεώσιμη πηγή ενέργειας.

Όμως η λίστα περιλαμβάνει και φυτά. Το γρασίδι βρίσκεται στην επόμενη θέση καθώς είναι η κυρίαρχη μορφή βλάστησης στον πλανήτη. Δεν είναι μόνο το πιο διαδεδομένο φυτό στη γη αλλά έχει προσαρμοστεί σε όλες τις κλιματολογικές συνθήκες και αποτελεί την κύρια πηγή τροφής για όλα τα φυτοφάγα είδη της άγριας ζωής.

Το φυτοπλαγκτόν οι μικροσκοπικοί αυτοί οργανισμοί, που ζουν στα βάθη των ωκεανών καλύπτοντας την επιφάνεια τους, αρέσκονται και στο γλυκό νερό. Δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι. Μόνο αν είναι μαζεμένος μεγάλος αριθμός από αυτά σε υδάτινες επιφάνειες, όπως λίμνες ή έλη, επειδή μπορούν να τις αποχρωματίσουν, γίνονται ορατά!


Νομίζατε πως η λίστα θα άφηνε απ' έξω τις κατσαρίδες; Ασφαλώς όχι, αφού προσαρμόστηκαν με μεγάλη άνεση στον ανθρώπινο πολιτισμό. Είναι εξαιρετικά ανθεκτικές και ευέλικτες, ενώ κάποια είδη μπορούν εύκολα να παραμείνουν ζωντανά για μήνες χωρίς να λαμβάνουν καθόλου τροφή ή να επιβιώνουμε με την ελάχιστη δυνατή τροφή, που μπορεί να είναι μέχρι και η κόλλα που βρίσκεται στα γραμματόσημα.

Τέλος, τα ποντίκια είναι κατά τους βιολόγους της έρευνας, τα πιο ανθεκτικά θηλαστικά του πλανήτη. Μπορούν να ζήσουν σε κάθε τόπο, κάνουν άλματα, σκαρφαλώνουν βουνά και βέβαια κολυμπούν. Το γεγονός ότι πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο, γεννώντας ασταμάτητα είναι ένα ακόμα συν τους. Υπολογίζεται πως από ένα ζευγάρι ποντικών μέσα σε ένα χρόνο γεννιούνται 200 νέα, ενώ είναι δύσκολο να σκοτωθούν αφού αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στα δηλητήρια.

πηγή πληροφοριών: perierga.gr - newsbomb.gr
κείμενο: "to e-periodiko mas"



to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Σα τον κορμό του δέντρου...



Το δεύτερο "Άλλαξέ το" της Αριστέας ολοκληρώθηκε κι έτσι, μπορούμε όλοι οι συμμετέχοντες να μοιραστούμε τον τρόπο κατασκευής της συμμετοχής μας.

Επέλεξα αυτή την κατασκευή (συμμετείχα με δύο) όχι γιατί συγκέντρωσε μεγαλύτερη βαθμολογία, αλλά γιατί είναι φθινοπωρινή. Η άλλη με το κοχύλι, είναι καλοκαιρινή και λέω να σας τη δείξω στο μέλλον...

Πρόκειται για μια απλή κατασκευή για την οποία χρειάζονται ένα τενεκεδένιο κουτί, φλούδες δέντρου (εγώ χρησιμοποίησα του ευκάλυπτου που ζει στην αυλή μου), κόλλα, μπογιά σε spray για το φινίρισμα και λίγη υπομονή για να κολλήσει!


Μπορούσε βέβαια να μείνει η φλούδα στην αρχική της μορφή. Εγώ θέλησα να επέμβω λίγο κι εκεί, αφού μ' αρέσουν τα "μεταλλικά" χρώματα πάνω σε φυσικά υλικά. Ο σπάγκος στη μέση δημιουργεί μια αντίθεση, που εμένα πάντα με γοήτευε...

Δείτε το κι εδώ με άλλο περιεχόμενο (αποξηραμένη λεβάντα) και τα ασορτί σε χρώμα κηροπήγια, που βάφτηκαν έτσι, για να του κάνουν παρέα...


Τη νικήτρια του  "Άλλαξέ το #2" Marie Anne και την υπέροχη δημιουργία της, μπορείτε να τη θαυμάσετε εδώ.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αριστέα για τα δρώμενα που διοργανώνει και την υπέροχη ζεστή φιλοξενία της. Αγαπημένη φίλη, να είσαι πάντα καλά!!




Θυμηθείτε την κλήρωσή μας για το βιβλίο! Όροι συμμετοχής εδώ.
Marina
0 Σχόλια

Υπάρχει θαλάσσιο ζώο με ιδιότητες φυτού;...



Αν σας λέγαμε πως υπάρχουν ζώα, που μοιάζουν με φυτά ή έχουν ιδιότητες φυτού, θα το πιστεύατε;

Κι όμως ο θαλάσσιο γυμνοσάλιαγκας που ανήκει στην οικογένεια των λειμάκων, έρχεται σαν αντιπροσωπευτικό δείγμα να μας το αποδείξει.
Μπορεί μεν να έχει στη ράχη του ένα υπόλειμμα όστρακου και τέσσερις κεραίες αλλά η πράσινη απόχρωση στο σώμα του τον κάνει να μοιάζει με φυτό. Μάλιστα οι ειδικοί λένε πως αυτός ο θαλάσσιος γυμνοσάλιαγκας είναι το μοναδικό έμβιο ον στον πλανήτη και το πρώτο πλάσμα που είναι μισό ζώο και μισό φυτό! Άλλωστε αν δεν ήταν φυτό, πώς θα μπορούσε να παράγει τη γνωστή πράσινη φυσική ουσία, τη χλωροφύλλη!

Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό;
Αρχικά πρέπει να αναφέρουμε το επιστημονικό του όνομα που είναι Elysia Chlorotica. Ζει στα κρύα νερά της ανατολικής και δυτικής κατής των Ηνωμένων Πολιτειών και συνδυάζει με επιτυχία το ζώο και το φυτό, αφού έχει την ιδιότητα να φωτοσυνθέτει. Οι επιστήμονες απέδειξαν πως το πλάσμα αυτό "έκλεψε" από τα φύκια που έφαγε κάποτε τα γονίδια που του δίνουν αυτή του την ιδιότητα, της παραγωγής χλωροφύλλης, κάτι που είναι αποκλειστικό προνόμιο των φυτών.


Σύμφωνα μάλιστα με το βιολόγο που για 20 χρόνια μελετά το παράξενο αυτό πλάσμα Σίντνεϋ Πιρς, το πλάσμα αυτό μπορεί να δημιουργεί μόρια που περιέχουν ενέργεια, χωρίς να φάει το παραμικρό σε αντίθεση με άλλα ζώα, που πρώτα πρέπει να καταναλώσουν τροφή για να τη μετατρέψουν στη συνέχεια σε ενέργεια.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως οι γυμνοσάλιαγκες που ζουν σε αλμυρούς βάλτους του Καναδά, δεν έχουν απλά "κλέψει" τα γονίδια της χλωροφύλλης, αλλά και μικροσκοπικά μέρη των κυττάρων που λέγονται χλωροπλάστες και τα οποία χρησιμοποιούνται για τη φωτοσύνθεση, αφού οι χλωροπλάστες με τη χρήση της χλωροφύλλης, μετατρέπουν το ηλιακό φως σε ενέργεια.

Οι ερευνητές παρατήρησαν πως βάζοντας για 12 ώρες τους γυμνοσάλιαγκες κάτω από το φως, αυτοί μετά μπορούν να επιβιώσουν για αρκετό χρονικό διάστημα χωρίς να χρειάζονται τροφή. Αξιοσημείωτο είναι πως έχει τόσο καλά ενσωματωθεί στον οργανισμό τους που κληρονομείτε στους απογόνους τους...

Πληροφορίες: enet.grtovima.grdinfo.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"


Η κλήρωση για το βιβλίο είναι ακόμα ανοιχτή. Πληροφορίες συμμετοχής εδώ.
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Το 9ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας ανοίγει τις πύλες του.



Μπορεί να διανύουμε εποχές βαθιάς κρίσης και ύφεσης, όμως ο πολιτισμός βρίσκει χώρο και τρόπο για να συνεχίσει την πορεία του. Μέρος αυτού του ζωντανού πολιτισμού είναι και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας το οποίο φέτος μετρά τον 9ο χρόνο του.

Από την Τρίτη 13 Οκτωβρίου ως και την Κυριακή 18 του μήνα οι Έλληνες δημιουργοί συναντιούνται στο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ και παρουσιάζουν το δικό τους όνειρο για ένα καλύτερο κόσμο.

Αξίζει να σημειώσουμε πως το φεστιβάλ είναι μέλος της ευρωπαϊκής πλατφόρμας Europe for Festivals. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία της Ένωσης Ευρωπαϊκών Φεστιβάλ, η οποία μέσα από το πιστοποιητικό αναγνώρισης EFFE Label, επιβραβεύει τα καινοτόμα καλλιτεχνικά φεστιβάλ.

Το Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ συγκεντρώνει και προβάλει ολόκληρη την ετήσια παραγωγή ελληνικών ντοκιμαντέρ, έτσι ώστε να στηρίξει τους ανεξάρτητους δημιουργούς. Στα οκτώ χρόνια που προηγήθηκαν το φεστιβάλ αναδείχτηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας και όχι άδικα.

35 ταινίες θα κάνουν την επίσημη πρώτη τους εμφάνιση στο φεστιβάλ, φέτος, ενώ θα προβληθούν 20 ταινίες ντοκιμαντέρ αφιερωμένες σε σημαντικούς Έλληνες κινηματογραφιστές. Συνολικά πάνω από 80 ταινίες θα ταξιδέψουν τους θεατές στον κόσμο ενός ανήσυχου και διερευνητικού κινηματογράφου, με στόχο το στοχασμό και το όνειρο. ενώ στο πλαίσιο "Γνωριμία με Ξένες Κινηματογραφίες" θα πραγματοποιηθεί αφιέρωμα στο Σύγχρονο Αργεντίνικο Ντοκιμαντέρ.

Φυσικά δεν θα λείψουν ούτε φέτος οι παράλληλες εκδηλώσεις με παρουσιάσεις βιβλίων, μουσικές εκδηλώσεις, εκθέσεις φωτογραφίας, σεμινάρια, εκθέσεις ζωγραφικής και παρουσιάσεις εργαστηρίων σε συνεργασία με δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα.


Περισσότερες πληροφορίες για το Docfest, μπορείτε να βρείτε εδώ.




Σας θυμίζουμε την κλήρωση που συνεχίζει να δέχεται συμμετοχές, εδώ.
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Μια "Καλημέρα" από την Πράγα!



Σήμερα, θέλουμε να σας παρουσιάσουμε μια ξεχωριστή Κυρία, που ζει και εργάζεται στην Πράγα της Τσεχίας. Το όνομά της είναι Τασούλα Ζησάκη - Healy και είναι καθηγήτρια στο Πολυτεχνείο της Πράγας, πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Πράγας και αρχισυντάκτρια του ελληνικού περιοδικού "Καλημέρα". Είναι τρίτης γενιάς Ελληνίδα και στη συζήτηση που είχαμε μαζί της, μας μιλά για την ελληνική κοινότητα της Τσεχίας και πολλά άλλα...

Κα Ζησάκη, διαβάζουμε στο site ropraha.eu για την ελληνική κοινότητα της Πράγας και για το περιοδικό «Καλημέρα», που είναι το μοναδικό περιοδικό στην ελληνική γλώσσα στην Τσεχία. Μιλήστε μας γι’ αυτό. Πώς γεννήθηκε η ιδέα αυτού του περιοδικού και τι αποδοχή έχει από τους Έλληνες;
Το περιοδικό «Καλημέρα» είναι το μόνο περιοδικό στην ελληνική γλώσσα στην Τσεχία. Εκδίδεται από την Ελληνική Κοινότητα Πράγας σε 1000 αντίτυπα, τα οποία στέλνουμε σε όλες τις Ελληνικές Κοινότητες στην Τσεχία (14 Ελληνικές Κοινότητες υπό την ομπρέλα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Τσεχίας). Το περιοδικό υποστηρίζεται οικονομικά από το Υπουργείο Πολιτισμού Τσεχίας, από Έλληνες επιχειρηματίες και επαγγελματίες  στην Πράγα όπως και από τους αναγνώστες του στην Τσεχία, Ελλάδα, Αμερική, Κύπρο. Επίσης, το περιοδικό το στέλνουμε στην Ελλάδα, Γερμανία, Βουλγαρία, Αυστραλία, Ουγγαρία, Κύπρο, ΗΠΑ. Το δίμηνο μας περιοδικό δημοσιεύετε και στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Κοινότητας Πράγας (ropraha.eu), όπως και στο facebook (Ελληνική-Κοινότητα-της-Πράγας).

Το πρώτο τεύχος δημοσιεύτηκε το 2000, ασπρόμαυρο, με μόνο 8 σελίδες. Εγώ το ανέλαβα ως συντάκτης το 2003 και σήμερα το περιοδικό είναι έγχρωμο με 32 σελίδες. Το περιεχόμενο του χωρίζεται σε ενότητες όπως, εκδηλώσεις των Ελληνικών Κοινοτήτων στην Τσεχία, Ιστορία των Ελλήνων στην Τσεχοσλοβακία/Τσεχία, Συνεντεύξεις, μία ενότητα αφιερώνεται στην Ελλάδα (μουσική, ήθη και έθιμα, κουζίνα, αξιοθέατα, ποίηση, λογοτεχνία, κ.ά.), και η τελευταία ενότητα περιέχει επιστολές, άρθρα αναγνωστών του περιοδικού. Πρέπει να σημειώσω ότι όλοι δουλεύουμε εθελοντικά στο περιοδικό – από το γράψιμο μέχρι το ταχυδρομείο… Και το κάνουμε με αγάπη διότι έχουμε μεγάλη απήχηση από τους αναγνώστες μας.  


Μιλήστε μας για τους έλληνες της Τσεχίας και τη ζωή τους εκεί. Σε ποιους τομείς δραστηριοποιούνται; Έχουν επαφή με την πατρίδα;
Για πρώτη φορά στην Τσεχοσλοβακία μαζικά παρουσιάστηκαν Έλληνες, το 1948, τα παιδιά του παιδοσώσιμου, δηλαδή, τα παιδιά από τις εμπόλεμες περιοχές στον εμφύλιο πόλεμο και βέβαια, παιδιά κομμουνιστών, δημοκρατών, εξόριστων, φυλακισμένων, μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, τα οποία μεταφέρθηκαν στις τότε Λαϊκές Δημοκρατίες (Βουλγαρία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία, Σοβιετική Ένωση, Ρουμανία, ΛΔ της Γερμανίας) για να τα απομακρύνουν από τη λαίλαπα του πολέμου. 

Τα περισσότερα παιδιά ήταν αγράμματα, υπόφεραν από αρκετές αρρώστιες, πεινασμένα, ψειριασμένα όταν έφτασαν σ’ αυτές τις χώρες. Στην Τσεχοσλοβακία έφτασαν από τον Απρίλη 1948 και  μέχρι το 1949, γύρω στις 4.500 παιδιά, τα οποία με τη φροντίδα του Τσεχοσλοβάκικου Ερυθρού Σταυρού, του Κομμουνιστικού Κόμματος Τσεχοσλοβακίας, των Συνδικάτων, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και των απλών τσεχοσλοβάκων πολιτών ξαναβρήκαν το παιδικό τους χαμόγελο, ξαναζωντάνεψαν, ξανάπαιξαν  παιδικά παιχνίδια. 
Με την ίδια φροντίδα μεγάλωσαν, σπούδασαν και γίνανε επιστήμονες, καλλιτέχνες, ειδικευμένοι εργάτες. Λίγοι ήταν αυτοί που δεν τα "κατάφεραν"… 
Οι στόχοι για την διαπαιδαγώγηση αυτών των παιδιών ήταν δύο: α) να "κατακτήσουν τα κάστρα" της γνώσης για να συμβάλουν στην ανοικοδόμηση της πατρίδας τους Ελλάδας και β) να μείνουν Έλληνες, να διατηρήσουν την ελληνική ταυτότητα τους διότι μια μέρα θα γυρίσουν στην Ελλάδα. 
Αυτή η μέρα έφτασε μετά από πάνω από τριάντα χρόνια αναγκαστικής πολιτικής προσφυγιάς. Και από τους 12.500 παιδιά και ενήλικες, μεταξύ το 1985-1990 πάνω από 10.000 πολιτικοί πρόσφυγες από την Τσεχοσλοβακία επαναπατρίσθηκαν στην πατρίδα τους. 

Οι 3.500 που μείνανε και μένουν σήμερα στην Τσεχία δεν επαναπατρίσθηκαν για προσωπικούς λόγους (μεικτούς γάμους, παιδιά σε πανεπιστήμια, υγεία και απλώς δεν είχαν και που να παν στην Ελλάδα). Το 1949 πάνω από 8.000 Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες (μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, υπερήλικες, τραυματίες) φτάνουν στην Τσεχοσλοβακία όπου κι αυτοί μετά από την ανάρρωση τους (ψυχικά και σωματικά) και με την φροντίδα του Τσεχοσλοβάκικου κράτος και του ΚΚΕ, από εργάτες γης, αγρότες, αγράμματοι, κλπ πιάνονται κι αυτοί να κατακτήσουν τα κάστρα της γνώσης, της τέχνης, της ζωής σε μία διαφορετική κοινωνία, σοσιαλιστική για την οποία είχαν αγωνιστή στην πατρίδα τους εάν θέλετε, και σήμερα κι αυτοί και τα παιδιά τους και εγγόνια συμβάλλουν στην οικονομία, επιστήμη, αθλητισμό, κλπ στην Ελλάδα. Με λίγα λόγια μορφώθηκαν, μείνανε Έλληνες οι οποίοι αγαπούσαν και αγαπάνε την πατρίδα τους.

Σήμερα στην Τσεχία οι Έλληνες είναι οργανωμένοι σε 14 Ελληνικές Κοινότητες υπό την ομπρέλα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Τσεχικής Δημοκρατίας. Μετά τις αλλαγές, αυτοί οι Έλληνες από πολιτικοί πρόσφυγες αναγνωρίζονται από το Τσέχικο κράτος ως ελληνική μειονότητα, η οποία έχει το δικαίωμα να μιλά και να διδάσκει την ελληνική γλώσσα, να διατηρεί την εθνική τους ταυτότητα μέσω διαφόρων εκδηλώσεων, να οργανώνει εκδηλώσεις οι οποίες προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό, την Ελλάδα γενικά, να έχουν ραδιοφωνικό σταθμό, τηλεόραση, περιοδικά, εφημερίδες, να χρησιμοποιεί την ελληνική γλώσσα σε δικαστήρια (με μετάφραση), να γιορτάζει τις εθνικές γιορτές της, κλπ. 

Από τις κύριες εκδηλώσεις των Ελληνικών Κοινοτήτων είναι ο εορτασμός των εθνικών γιορτών, η οργάνωση ‘Ελληνικών Ημερών, Σαββατοκύριακα, κλπ σε όλη την Τσεχία. Πχ, τώρα το Σεπτέμβρη, στην Πράγα οργανώθηκε μία μεγάλη εκδήλωση με το σύνθημα ‘Η Ελλάδα στις καρδιές μας’, στην οποία πήρε μέρος όλος ο Ελληνισμός της Τσεχίας, καλλιτεχνικά συγκροτήματα, κλπ. Ο στόχος ήταν να δώσει ένα μεγάλο μήνυμα στα ΜΜΕ της Τσεχίας, τα οποία με την κρίση στην Ελλάδα και τα γεγονότα παρουσιάζει μια όχι και τόσο δίκαια εικόνα της πατρίδας μας. Βέβαια, γενικά αυτό δεν τους βοήθησε διότι οι Τσέχοι πολίτες αγαπάν τους Έλληνες που μένουν στην Τσεχία (μία δημοσκόπηση πριν δύο χρόνια είχε δείξει ότι η ελληνική μειονότητα στην Τσεχία έρχεται δεύτερη στη σειρά ως η πιο δημοφιλής και αγαπημένη από τους Τσέχους πολίτες. Επίσης, οι μήνες Μάιο και Ιούνιος φέτος ήταν οι Ελληνικοί μήνες στην Τσεχία με διάφορες εκδηλώσεις που δίναν μια όμορφη εικόνα της Ελλάδας και βέβαια και των Ελλήνων στην Τσεχία.

Μετά την πτώση της χούντας στην Ελλάδα, εάν και 30 χρόνια μεγαλώναμε με τη νοσταλγία και την ελπίδα ότι μια μέρα θα γυρίσουμε στην πατρίδα μας (ιδού και η μόνη ευχή που κάναμε στις εκδηλώσεις μας «και το χρόνο στην πατρίδα»), το ερώτημα πια που βάζανε οι Έλληνες που μείνανε στην Τσεχία, δεν ήταν ‘θα πας για διακοπές στην Ελλάδα’, αλλά ‘πότε θα πας για διακοπές στην πατρίδα’. Και πηγαίνανε και τα παιδιά και τα εγγόνια. Και οι επόμενες γενιές συνεχίζουν τις καλές παραδόσεις της πρώην πολιτικής προσφυγιάς Ελλήνων. Εκτός από τις ετήσιες διακοπές στην Ελλάδα, όλες οι οικογένειες έχουν ελληνική τηλεόραση, ακούν ελληνικό ραδιόφωνο (ΕΡΑ 5 τότε), συχνά δίνουμε συνεντεύξεις στα ελληνικά κανάλια και ραδιοφωνικούς σταθμούς, έχουμε ήδη αρκετά ντοκουμέντα-βίντεο που  έχουν γυρίσει η ΕΡΤ, Άλφα, Αντένα, η τσεχική τηλεόραση, το 902.gr κλπ. Ναι, οι επαφές μας με την Ελλάδα είναι πολύ στενές και παρακολουθούμε τα γεγονότα…

Σε τι έκταση φτάνουν στην Τσεχία τα νέα της Ελλάδας και ποια είναι η γνώμη των ελλήνων για όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μας, τα τελευταία χρόνια; Η δική σας γνώμη, ποια είναι;
Τα νέα από την Ελλάδα φτάνουν και σε μας μέσω της ελληνικής τηλεοράσεως, του διαδικτύου, των επισκέψεων, κλπ. 
Δεν μπορώ να γενικεύσω τη γνώμη όλων των Ελλήνων στην Τσεχία, αλλά οι περισσότεροι αισθάνονται θλίψη και στενοχώρια για τα γεγονότα και τη διαχείριση της κρίσης από τις πρώην κυβερνήσεις. Το κύριο όμως για μας, είναι η Ελλάδα να συνεχίσει να έχει καλό όνομα (διότι έτσι όπως διαχειρίστηκε η προηγούμενη κυβέρνηση το χρέος κλπ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με όλα το τσίρκο, τερτίπια, κλπ εμείς αναγκαστήκαμε με όλες μας τις δυνάμεις να υπερασπιστούμε τον ελληνικό λαό, τις αξίες του, την υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια του). Οπότε, ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις, ο στόχος ο δικός μας ήταν και είναι η καλή εικόνα της Ελλάδας, του ελληνικού λαού μέσω των πολλών εκδηλώσεων μας που σας ανέφερα πιο πάνω.

Τι δυσκολίες αντιμετωπίζετε στην έκδοση του περιοδικού σας και πόσο εύκολο είναι για σας, σε συνδυασμό και με την κύρια ιδιότητά σας ως καθηγήτρια στο Πολυτεχνείο της Πράγας;
Για μένα προσωπικά, ήταν πολύ δύσκολο όταν ξεκίνησα να γράφω το περιοδικό διότι εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος, και ούτε ποτέ είχα γράψει ‘δημόσια’ στα ελληνικά. Η επαγγελματική μου γλώσσα, εάν μπορώ κάπως έτσι να το πω, είναι τα αγγλικά. Είμαι παιδί πολιτικών προσφύγων από τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, γεννήθηκα στη Ρουμανία, μεγάλωσα στη Βουλγαρία, όπου και σπούδασα Αγγλική φιλολογία και γλωσσολογία και Ρωσικά, παντρεύτηκα και σπούδασα και στην Αγγλία, εργάστηκα σε πανεπιστήμια στην Αφρική, Κατάρ και από το 1991 στην Τσεχοσλοβακία/Τσεχία. Εάν και από μικρή στην οικογένεια μας μιλούσαμε μόνο ελληνικά και πηγαίναμε υποχρεωτικά στο ελληνικό σχολείο και δύο χρόνια στο πανεπιστήμιο, στη διάρκεια της ζωής μου, λίγες φορές χρησιμοποίησα την μητρική μου γλώσσα. 
Με λίγα λόγια έπρεπε να ξαναβάλω μεγάλη προσπάθεια για να ‘φρεσκάρω’ τις γνώσεις μου κι αυτό έγινε με πολύ διάβασμα, ελληνική τηλεόραση και βέβαια όταν επιστρέψαμε στην Ευρώπη βρήκα και το ελληνικό περιβάλλον. Το λέω αυτό για δύο λόγους – ότι δεν ήταν εύκολη η υποχρέωση μου να εκδίδω το περιοδικό, έπρεπε να βελτιώσω όχι μόνο τις γλωσσικές γνώσεις μου, αλλά να μάθω να βγάζω φωτογραφίες, να είμαι παρών σε όλες τις εκδηλώσεις, να διαβάζω σχετικά με τα θέματα που παρουσιάζω, να διασταυρώνω πληροφορίες, κλπ. 


Θα θέλατε να μας μιλήσετε για την οικογένειά σας,  πώς βρέθηκε στην Τσεχία και πώς νιώθετε εσείς γι’ αυτό;
Εγώ μεγάλωσα με μία μεγάλη νοσταλγία για την Ελλάδα. Για πρώτη φορά πήγα στην Ελλάδα το 1975. Έκλαψα από συγκίνηση και χαρά. Μάζεψα λίγο χώμα και το μετέφερα στους γονείς μου, μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, πολιτικούς πρόσφυγες στην Ουγγαρία, Ρουμανία και Βουλγαρία (όπου άφησαν και την τελευταία τους πνοή με την Ελλάδα στο στόμα τους) και τους έφερα τις πρώτες μου εντυπώσεις. Μετά, κάθε χρόνο πήγαινα στην Ελλάδα και για επαγγελματικούς λόγους (στα πολυτεχνεία Αθήνας, Κρήτης και Θεσσαλονίκης). Γνώρισα την πατρίδα μου.

Είμαι υπερήφανη για την οικογένεια μου, για τους γονείς μου. Από πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης του 1922, φύγανε από τη ζωή ως πολιτικοί πρόσφυγες, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. 

Ευτυχώς είχαν την ευκαιρία μετά την πτώση της χούντας να ξαναδούν το χωριό τους, Κυανή, στον Έβρο, να δουν την πρωτεύουσα μας, να γυρίσουν την Ελλάδα. Αλλά μέσα στην τραγωδία το να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, βρήκαν την ευτυχία τους. Και οι δύο από τα λίγα γράμματα που ήξεραν από την Έκτη Δημοτικού στην Ελλάδα, ο πατέρας μου σπούδασε γεωπονία και η μητέρα μου νοσοκομειακές σπουδές. 
Μας μεγάλωσαν ελληνικά, με όλες τις παραδόσεις, ήθη και έθιμα, με την ελληνική μας κουζίνα (κι εγώ μόνο τα δικά μας φαγητά ξέρω να μαγειρεύω και αρέσουν στον Άγγλο άνδρα μου), με το να είμαστε ευαίσθητοι στα κοινωνικά, πολιτικά και να μην μένουμε μόνο θεατές, αλλά να παίρνουμε μέρος δυναμικά για τα δίκαια του ανθρώπου. Ποτέ δεν λυπήθηκα ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην ξενιτιά. Μέχρι να φύγω από την αγκαλιά της οικογένειας μας, πάντα είχα την Ελλάδα γύρω μου (ακόμα και το σπίτι μας ήταν βαμμένο με την γαλανόλευκη και στολισμένο με φωτογραφίες από την Ελλάδα). 
Από τα πέντε αδέρφια, τρία τελειώσαμε πανεπιστήμια, η μία αδερφή μου είναι γιατρός, εγώ γλωσσολόγος και ο μικρός μας ο αδερφός ιστορικός) και οι δύο μεγαλύτερες μου αδερφές Γυμνάσιο και Τεχνική σχολή. Εγώ προσωπικά συνεχίζω να συμμετέχω στα κοινωνικά όσο αφορά την εθνική ταυτότητά μας, τον ελληνισμό μας. 

Εδώ και 15 χρόνια είμαι Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Πράγας. Ναι, είναι κι αυτή εθελοντική ‘δουλειά’ και αρκετή. Είμαι αρχισυντάκτης του περιοδικού μας, και φωτογράφος, κλπ. Όπως κι εγώ έτσι και όλοι που ζούμε σήμερα στην Τσεχία ποτέ δεν ξεχνάμε την πατρίδα μας και τις υποχρεώσεις μας προς αυτήν. Διότι δεν αρκεί μόνο να αγαπάς την πατρίδα σου. Πρέπει και δυναμικά και δραστήρια να υπερασπίζεσαι τα συμφέροντα της και την εικόνα της στο εξωτερικό. Έτσι μας μεγάλωσαν οι Έλληνες γονείς μας και το Κόμμα μας, το ΚΚΕ! Και θέλουμε αυτό να το μεταφέρουμε και στις επόμενες γενιές. 
Σήμερα, αυτά που βλέπω με πικραίνουν. Διότι ο λαός μας, αυτός ο μέγας και ηρωικός μας λαός, πρέπει να ‘ξυπνήσει’, ο λαός μας δεν πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις ότι όλα είναι εύκολα, πρέπει να ξεχάσει αυτό το μότο να βολευτώ εγώ και δεν με νοιάζει για τους άλλους. Πρέπει να μορφωθεί πολιτικά για να μην είναι ευκολόπιστος. Πρέπει να παλέψει και αγωνιστεί για τα δικαιώματα του που τα χάνει μέρα με την μέρα. Πρέπει να πιστέψει στη δύναμη του. 

Πώς αντιμετωπίζουν οι Τσέχοι τους Έλληνες; Υπάρχει διαχωρισμός τώρα ή στο παρελθόν;
Όπως σας είπα και πριν, οι Τσέχοι πολίτες αγαπάν τους Έλληνες και την Ελλάδα. Αγαπάνε τον πολιτισμό μας, την ιστορία μας (περισσότερο γνωρίζουν την αρχαία Ελλάδα), αγαπάνε την ελληνική κουζίνα μας και αυτό φαίνεται και από τα ελληνικά εστιατόρια στην Πράγα και σε άλλες πόλεις όπου είναι πάντα γεμάτα. 

Στις δικές μας γιορτές (εθνικές) και διάφορες εκδηλώσεις (συναυλίες αφιερωμένες στους μεγάλους μουσικοσυνθέτες, στη βυζαντινή μουσική, στο δημοτικό μας τραγούδι, στους παραδοσιακούς χορούς από όλη την Ελλάδα) οι Τσέχοι φίλοι μας είναι πάντα παρόντες. Υπάρχει και η Λέσχη Φιλελλήνων, η οποία είναι πολύ δραστήρια με τα μέλη της τα οποία είναι στην πλειοψηφία Τσέχοι. Διακρίσεις δεν υπάρχουν. Οι Έλληνες, δηλαδή, ο πυρήνας των Ελληνικών Κοινοτήτων, τα παιδιά και εγγόνια των πρώην πολιτικών προσφύγων, λειτουργούν άπταιστα στο τσέχικο περιβάλλον, είναι πρωτεργάτες στις δουλειές τους, έχουν τη φήμη ως εργατικοί άνθρωποι, ταλαντούχοι, κλπ. Τώρα έχουνε έρθει στην Τσεχία και αρκετοί νέοι από την Ελλάδα (δεν ξέρουμε τον ακριβό αριθμό, περίπου στους 1000), κάποιοι από τους οποίους συμμετέχουν στα δρώμενα της Κοινότητας μας, αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι δεν ενδιαφέρονται. Ούτε στο παρελθόν μα ούτε και σήμερα οι Έλληνες στην Τσεχία έχουν υποστεί διακρίσεις. 

Αντιθέτως, ενώ η πατρίδα μας δεν μας βοηθά οικονομικά (και ούτε κι εμείς το επιδιώκουμε) σήμερα, εάν και στο παρελθόν υπήρχε μια ελάχιστή στήριξη, το Τσέχικο κράτος, το Υπουργείο Πολιτισμού Τσεχίας, τα Δημαρχεία των πόλεων και της περιφέρειας, πάντα δείχνουν ενδιαφέρον για τις εκδηλώσεις μας, για την πορεία μας ως μειονότητα, μας δίνουν όχι μόνο ηθική υποστήριξη αλλά και οικονομική, (για τις εκδηλώσεις, για τα βιβλία που εκδίδουμε όπως η μετάφραση του δικού μου βιβλίου από τα ελληνικά στα τσέχικα «Ο Ελληνισμός της Τσεχίας») και πολλές φορές έχουμε πάρει επαίνους  για την ποιότητα των εκδηλώσεων μας.

Φέτος, πχ, θα έχουμε μία μεγάλη συναυλία (14 Νοεμβρίου) αφιερωμένη στο έργο του Μίκη Θεοδωράκη, όπου η συμφωνική ορχήστρα της πόλης Οστράβας θα παρουσιάσει το μουσικό έργο του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη. Τα κύρια έξοδα έχουν αναλάβει το Υπουργείο Πολιτισμού της Τσεχίας, τα Δημαρχεία και οι επαρχίες των πόλεων Κρνοβ (έδρα της Ομοσπονδίας μας) και της περιοχής, όπως και της πόλης Οστράβας. Δυστυχώς, η Ελλάδα, η πατρίδα μας δεν έχει τους πόρους για μια τέτοια εκδήλωση, και νομίζω ούτε και το ενδιαφέρον.

Το δράμα των προσφύγων από τη Συρία, έχει αγγίξει τους λαούς της Ευρώπης, αλλά όχι και των κυβερνήσεών τους. Ποια είναι η δική γνώμη σας και πώς αντιμετωπίζουν το θέμα αυτό οι πολίτες στην Τσεχία;
Το πρόβλημα των Σύριων και άλλων προσφύγων είναι μία ανθρώπινη τραγωδία κι εμείς οι Έλληνες το ξέρουμε πολύ καλά, διότι η χώρα μας είχε πρόσφυγες από τη Μικρασιατική καταστροφή και Ανατολική Θράκη, είχε και έχει μετανάστες σε όλες τις χώρες του κόσμου, είχε πολιτικούς πρόσφυγες, είχε και έχει λαθρομετανάστες και σήμερα ακόμα. 

Για μένα είναι αδιανόητη η συμπεριφορά των κυβερνήσεων και των ΜΜΕ της Κεντρικής Ευρώπης γενικά και στην Τσεχία συγκεκριμένα. Όλες οι πρώην λαϊκές δημοκρατίες είχαν φιλοξενήσει πρόσφυγες (Βιετνάμ, Κορέα, Αφρική, Μέση Ανατολή, κ.ά), πολιτικούς πρόσφυγες (Ελλάδα) από όλες τις άκρες του κόσμου, είχαν υποτροφίες για ξένους φοιτητές και πάντα ανταποκρίνονταν με ουσιαστική ανθρωπιστική βοήθεια σ’ αυτούς που είχαν ανάγκη. Πχ, η Τσεχοσλοβακία είχε προετοιμαστεί να φιλοξενήσει πάνω από 12.500 πολιτικούς πρόσφυγες από την Ελλάδα μέσα σ’ ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα. 

Τα τραίνα που φτάνανε από την Γιουγκοσλαβία με τα δυστυχισμένα, κουρασμένα, πεινασμένα, άρρωστα και ψειριασμένα ελληνόπουλα, τα προϋπαντούσαν συνεδρία από υγειονομικό προσωπικό, από γιατρούς και νοσοκόμες, και τρόφιμα και γάλα. Μετά από τις ιατρικές εξετάσεις, τον κλίβανο, τα παιδιά τα στέλνανε σε παιδικούς σταθμούς, παλάτια, όπου για πρώτη φορά τα ελληνόπουλα από τη Βόρεια Ελλάδα κοιμόνταν σε καθαρά άσπρα σεντόνια, κάνανε μπάνιο κάθε μέρα, μάθανε να βουρτσίζουν τα δοντάκια τους πρωί και βράδυ, κλπ. 
Το ίδιο και οι ενήλικες πρόσφυγες – μετά από την εγκατάσταση τους, τους δίνανε δουλειές, είτε γινότανε μαθητευόμενοι σε εργοστάσια, είτε τους προετοιμάζανε για παραπέρα σπουδές. Και όχι μόνο το κράτος αλλά και οι ίδιοι οι Τσεχοσλοβάκοι πολίτες τρέξανε να βοηθήσουν με ότι μπορούσε ο καθένας τους Έλληνες. Άρα, δεν είναι ένα καινούργιο φαινόμενο ούτε για την Τσεχία, ούτε για αυτές τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Οι ίδιες αυτές οι χώρες είχαν πρόσφυγες παντού σε όλον τον κόσμο από τον 18ο αιώνα και μετά όπως και μετά τις αλλαγές του συστήματος το 1989, όταν χιλιάδες εγκατέλειψαν τις χώρες τους για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον, μια καλύτερη ζωή.

Γι’ αυτό για μένα είναι αδιανόητο όταν η Ουγγαρία προσπάθησε να δικαιολογήσει τη ρατσιστική της πολιτική λέγοντας ότι εμείς κάναμε το καθήκον μας όταν "η Σοβιετική Ένωση μας υποχρέωσε να φιλοξενήσουμε τους Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες". 

Αυτοί οι νέοι πολιτικοί δεν θυμούνται φαίνεται με τι αγάπη και συμπόνια έτρεχαν οι απλοί πολίτες να βοηθήσουν τα Ελληνόπουλα και τους ενήλικες πολιτικούς πρόσφυγες! Από την άλλη πλευρά, μετά τις ‘αλλαγές’ του 1989, όπως στην Τσεχία έτσι και στις άλλες χώρες άλλαξαν και οι αξίες στην διαπαιδαγώγηση και μόρφωση της νεολαίας. Στην προσπάθεια τους να συκοφαντήσουν το σοσιαλιστικό σύστημα, στο οποίο που εστιάζονταν στη φιλία, αλληλοκατανόηση και αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, διαπαιδαγωγούν νέους ανθρώπους οι οποίοι δεν ξέρουν τι θα πει ανθρώπινες αξίες, ανθρώπινο ήθος. Η νέα γενιά έχει γίνει ρατσιστική και ξενόφοβη και προπαντός όταν μιλάμε για αθίγγανους και διαφορετικές φυλές. 

Τα ΜΜΕ με την παραπληροφόρηση τους, εξάλλου δεν υπάρχουν ανεξάρτητα ΜΜΕ, τη διαστρέβλωση, κλπ, συμβάλλουν κι αυτά στη διαμόρφωση ρατσιστικών και ξενόφοβων συμπεριφορών στους νέους. Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι οι απλοί σκεπτόμενοι Τσέχοι πολίτες που αρνούνται να βοηθήσουν, που τρέφουν ρατσιστικά αισθήματα και συναισθήματα. Αυτοί είναι μόνο ένα κομμάτι της τσεχικής κοινωνίας που ακούγεται και που φαίνεται και δυστυχώς, η ανθρώπινη φωνή της πλειοψηφίας ακόμα δεν ακούστηκε. Ελπίζω ότι σύντομα θα ακουστεί κι αυτή και οι πολίτες θα αντιδράσουν. 
Τέλος, ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι οι Σύριοι πρόσφυγες  φεύγουν από έναν πόλεμο που αυτοί δεν προκάλεσαν. Πρέπει να δουν την ουσία του προβλήματος (ποιος προκαλεί τους εμφύλιους πολέμους, ποιος θέλει να αλλάζει ηγεσίες και συστήματα στις αραβικές χώρες με «επαναστάσεις» και «αντεπαναστάσεις» και για ποιανού συμφέροντα) και τις αιτίες που προκάλεσαν χιλιάδες δύστυχους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και την πατρίδα τους και να "επιλέγουν" τις ταλαιπωρίες αυτού του τραγικού και μακρύ δρόμου της ασφάλειας, της ζωής. 
  


Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους συμπατριώτες μας, μέσα από το e-περιοδικό μας;
Μέσω του περιοδικού σας, θέλω να χαιρετήσω όλους τους συμπατριώτες μας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και να τους ευχηθώ υγεία και πρόοδο στη ζωή τους. Επίσης, να συνεχίσουν οι συμπατριώτες μας να αγαπάν και υποστηρίζουν την πατρίδα μας όπου κι αν βρίσκονται. Όπως στην Ελλάδα, έτσι και εμείς οι Έλληνες στο εξωτερικό συνεχίζουμε να δημιουργούμε, να δουλεύουμε σκληρά και να διακρινόμαστε ως επιστήμονες, συγγραφείς, μουσικοί και πάντα με την υπερηφάνεια ότι είμαστε Έλληνες! 
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία στο περιοδικό σας. 

Εμείς, σας ευχαριστούμε κ. Ζησάκη για το χρόνο σας και την τόσο ενδιαφέρουσα κουβέντα μας!

Περισσότερες πληροφορίες για την Ελληνική Κοινότητα της Τσεχίας θα βρείτε στο ropraha.eu, το οποίο "μιλά" και ελληνικά!


Η κλήρωση, συνεχίζει να "τρέχει"! Κλικ εδώ.
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram