Η ιστορία της νάιλον κάλτσας


Ένα, από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια της γυναικείας εμφάνισης, η κάλτσα, δεν ήταν πάντα ...γυναικείο, αφού μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα οι ψηλές πλεχτές κάλτσες, που έφταναν ως το μηρό ήταν ανδρικές. Οι γυναίκες βλέπετε, μια που δεν επιτρεπόταν να δείχνουν τα πόδια τους, φορούσαν κοντές μέχρι λίγο πάνω από το γόνατο και ήταν φτιαγμένες από βαμβάκι, μαλλί και λινό.
Μέχρι και το 1920 η χρήση τους, ήταν αποκλειστικά και μόνο για ζεστασιά.
Η μόδα (από τη δεκαετία του 20 και μετά), αλλάζει την χρήση της κάλτσας, αφού τα φορέματα κονταίνουν και υπάρχει η ανάγκη να "ντυθεί" η γυναικεία γάμπα με μια κομψή και λεπτή κάλτσα, που και να ζεσταίνει και να κολακεύει τη σιλουέτα.

Τότε λοιπόν, κάνει την εμφάνισή της η μεταξωτή κάλτσα, με χαρακτηριστικό της, τη διάφανη όψη και τη ραφή κατά μήκος, σε όλο το πίσω μέρος της. Είναι όμως ακριβή και καθόλου ελαστική, γι' αυτό και συγκρατείται με ζαρτριέρα ή καλτσοδέτα. 
Η υψηλή τιμή, κάνει μόνο λίγες να έχουν τη δυνατότητα να τις αποκτήσουν και να τις φορέσουν.
Ένα συνθετικό νήμα, το οποίο είναι γνωστό και ως συνθετικό μετάξι, το ρεγιόν (rayon) με τιμή πολύ χαμηλότερη, έτσι ώστε να μπορούν όλες οι γυναίκες να αγοράσουν τις κάλτσες αυτές, δημιουργεί επανάσταση, κάνοντας τες όλες κομψές, ανεξάρτητα από την οικονομική τους επιφάνεια. 
Το νέο νήμα μπορεί βέβαια να "μιμείται" το μετάξι, αλλά είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και τρυπάει με το παραμικρό, κάνοντας έτσι τις γυναίκες να τρέμουν στην απώλεια του πόντου, που θα κατέστρεφε τις κάλτσες και την εμφάνισή τους.
Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν είκοσι χρόνια χρήσης αυτών των δύο υλικών (μετάξι και ρεγιόν) και να φτάσουμε στο 1936, όπου ένας αμερικανός καθηγητής ο Δρ Wallace Carothers, θα κατασκευάσει για την εταιρεία DuPont ένα πολύ ανθεκτικό νήμα και  συγχρόνως ελαστικό, το οποίο είναι και αδιάβροχο, το γνωστό σε όλους μας, νάυλον (nylon).
Δύο χρόνια αργότερα (1938) η εταιρεία Dupont, παρουσιάζει στην επιστημονική κοινότητα το νέο της επίτευμα, ενώ φτάνουμε στο 1939, για να δημιουργηθεί το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής νάυλον κάλτσας και αρκετούς μήνες αργότερα το Μάιο του 1940, δίνεται στην κατανάλωση το προϊόν, που σπάει κυριολεκτικά τα ταμεία. Μέσα σε τέσσερεις μόλις μέρες πουλήθηκαν περισσότερα από 4 εκατομμύρια ζευγάρια κάλτσες ενώ τον πρώτο χρόνο οι πωλήσεις ξεπέρασαν τα 64 εκατομμύρια. 



Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '50, βασικό "αξεσσουάρ" της γυναικείας γκαρνταρόμπας θα παραμείνει η νάυλον κάλτσα, αφού δεν έχει "ανταγωνισμό"...
Τα πράγματα όμως αλλάζουν όταν εμφανίζεται στην αγορά το pantyhose (Αμερική) ή tights (Βρετανία) με το επαναστατικό νήμα lycra (spandex για την Αμερική - αναγραμματισμός της λέξης expand=τέντωμα) δημιουργώντας το γνωστό μας καλσόν που έχει κυκλική πλέξη, είναι δηλαδή χωρίς ραφή ενώ είναι εξαιρετικά ελαστικό. 
Παρόλο που το είδαν με δυσπιστία στην αρχή οι γυναίκες, στη διάρκεια των χρόνων, ιδιαίτερα από την εμφάνιση της μίνι φούστας, το αγάπησαν, ίσως τόσο, όσο και το ...κραγιόν τους!...

κείμενο: to e-periodiko mas
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!

find "to e-periodiko mas" on instagram