Αλλά αυτό που "έπεσε στο τραπέζι" για τόνωση της τουριστικής κίνησης σε χειμερινούς ελληνικούς προορισμούς, ξεπερνά τη δική μου φαντασία, που ομολογώ ότι διαπιστώνω καθημερινά πόσο φτωχή αποδεικνύεται...
Να τα πάρουμε όμως, λίγο από την αρχή.
Τρία χρόνια τώρα η χώρα ταλανίζεται από την οικονομική κρίση που ακολούθησε το "λεφτά υπάρχουν".
Ξαφνικά, κάνανε φτερά (τα λεφτά) και να τα δάνεια, να τα μνημόνια, να οι συμβάσεις, ζαλιστήκαμε να μετράμε τόκους, επιτόκια, swaps... Αρχίσαμε να μιλάμε για "αγορές", αξιοπιστία, πολίτες που πληρώνονται πολλά για να κάνουν λίγα, δημόσιο χρέος και άλλα συναφή, μέχρι που ήρθε η ώρα ν' αρχίσουν οι μειώσεις!...
Μειώσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και γενικώς σε κάθε είδους εισόδημα... Η γενιά των 750 €, μετατράπηκε σε γενιά των 500 € και ούτε!...
Αρχίζουν τα μαγαζιά να κλείνουν το ένα μετά το άλλο και μέσα στη δίνη όλων αυτών, άνθρωποι χάνουν δουλειές, περιουσίες, ζωές, παρόν και μέλλον.
Αν σ' όλο αυτό τον ορυμαγδό προσθέσουμε και τα σκάνδαλα, τις μίζες και το χορό του μαύρου χρήματος που ψάχνουμε τις διαδρομές του, αλλά χάνονται σε τσέπες, συρτάρια γραφείων, στικάκια, πέστε μου πόσο δύσκολο είναι να δημιουργηθεί το σκηνικό της φτώχειας και της ανέχειας.
Οι πολίτες βρίσκονται σε δεινή θέση αδυνατώντας να ανταποκριθούν στα αυξημένα έξοδα με τα μειωμένα έσοδά τους. Το χαράτσι, οι φόροι, η αύξηση του πετρελαίου και της βενζίνης και οι τιμές των βασικών αγαθών, που δε λένε να κατέβουν κι όταν κατεβαίνουν για λίγο, γίνονται με τη μορφή προσφοράς που πρέπει να λέμε κι ευχαριστώ, κάνουν τις διακοπές που άλλοτε ήταν αυτονόητες για τους Έλληνες, τώρα να μοιάζουν πολυτέλεια!...
Φυσικό είναι ο εσωτερικός τουρισμός να βιώνει απώλειες. Ακόμα πιο φυσικό είναι να προσπαθούν να βρουν λύση στη μειωμένη κίνηση και στα μειωμένα έσοδά τους, αφού όπως οι ίδιοι οι ξενοδόχοι παραδέχονται, οι Έλληνες αποτελούσαν τους καλύτερους πελάτες τους τα τελευταία χρόνια πριν τη κρίση.
Αλλά η "λευκή εβδομάδα" (οι διακοπές δηλαδή την εβδομάδα της Καθαρής Δευτέρας) που σκέφτηκαν είναι ένα ακόμα οξύμωρο σχήμα, στα τόσα που βιώνουμε. Όταν οι γονείς με το ζόρι μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο, όταν για να γίνει αυτή η έρμη η πενθήμερη της Γ΄ Λυκείου αγωνίζονται για μήνες τα παιδιά και πάλι δε βγαίνει, όταν υπάρχουν παιδιά που υποσιτίζονται λόγω φτώχειας, ποιους μαθητές και γονείς περιμένουν στα χιονοδρομικά κέντρα οι ξενοδόχοι τη "λευκή εβδομάδα";
Και άντε και βρήκανε, υπάρχουν και κάποιοι που θα πάνε κι αυτό ακούγεται αισιόδοξο, η μείωση των μαθημάτων τώρα δεν πειράζει; Μόνο όταν κάνουν απεργία δάσκαλοι και καθηγητές πειράζει; Πολλά οξύμωρα δε μαζεύτηκαν σε μια τόσο μικρή χώρα;
Για να ξέρω πώς σκέφτονται και τι να σκεφτώ κι εγώ η δόλια μάνα!...
Μαρίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!