Φιλική Εταιρεία η αρχή της Επανάστασης του 1821







Οδησσός 14 Σεπτεμβρίου 1814.

Τρεις άνθρωποι, που ασχολούνται με το εμπόριο και τη βιοτεχνία στη Ρωσία, ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, ο Νικόλαος Σκουφάς και ο Εμμανουήλ Ξάνθος, βάζουν ως στόχο τους να προετοιμάσουν μια εξέγερση, που θα ελευθέρωνε το Γένος και την Πατρίδα από τον Τουρκικό ζυγό. Οραματίζονται την ίδρυση μιας μυστικής ολιγομελούς οργάνωσης επίλεκτων Ελλήνων, που θα δουλέψουν για το σκοπό αυτό.

Τα πρώτα χρόνια ή οργάνωση απαριθμεί μόνο τριάντα μέλη. Το 1818 όμως, που οι Φιλικοί επισκέπτονται τις ελληνικές κοινότητες, οι μυημένοι αυξάνονται ραγδαία. Ένα χρόνο μετά γίνονται μέλη της, οι περισσότεροι πρόκριτοι της Πελοποννήσου και των νησιών του Αιγαίου, καθώς και πολλοί οπλαρχηγοί. Ανάμεσα στα κυριότερα μέλη της, βρίσκουμε τους αδελφούς Σέκερη, τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, το Γεώργιο Γεννάδιο, τον Άνθιμο Γαζή, τον Βρατσάνο, τον Ίωνα Κωνσταντινίδη, τον Νικηταρά, τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, τον Γεωργάκη Ολύμπιο, το Μακρυγιάννη και τόσους άλλους. Οι μυημένοι ήταν πλέον χιλιάδες και το μεγάλο «μυστικό» κυκλοφορούσε σε όλα τα Βαλκάνια με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να γίνει γνωστό στους Τούρκους. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης που ανέλαβε τη θέση του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής ξεκινά τις προετοιμασίες της επανάστασης, ταχύτατα, κατορθώνοντας να εμφυσήσει στους Έλληνες την ιδέα της εξέγερσης και την εκδήλωση της επανάστασης, η οποία οδήγησε στη δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.


Ο Όρκος της Φιλικής Εταιρείας

«Τέλος πάντων, ορκίζομαι εις Σε, ω Ιερά πλην τρισαθλία Πατρίς! Ορκίζομαι εις τας πολυχρονίους βασάνους Σου, ορκίζομαι εις τα πικρά δάκρυα, τα οποία τόσους αιώνας έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα τέκνα Σου, εις τα ίδια μου τα δάκρυα, χυνόμενα κατά ταύτην την στιγμήν και εις την μέλλουσαν ελευθερίαν των ομογενών μου, ότι αφιερώνομαι όλως εις Σε. Εις το εξής Συ θέλεις είσαι η αιτία και ο σκοπός των διαλογισμών μου. Το όνομά Σου ο οδηγός των πράξεών μου και η ευτυχία Σου η ανταμοιβή των κόπων μου. Η Θεία δικαιοσύνη ας εξαντλήσει επάνω εις την κεφαλήν μου όλους τους κεραυνούς της, το όνομά μου να είναι εις αποστροφήν, και το υποκείμενόν μου το αντικείμενο της κατάρας και του αναθέματος των ομογενών μου, αν ίσως λησμονήσω εις μίαν στιγμήν τας δυστυχίας των και δεν εκπληρώσω το χρέος μου. Τέλος, ο θάνατός μου ας είναι η άφευκτος τιμωρία του αμαρτήματός μου, δια μη μολύνω την αγνότητα της εταιρείας με την συμμετοχήν μου.»

Η μύηση του Μακρυγιάννη

…. ήρθε το παιδί εις Άρτα κατηχημένο, ορκίζει τον πατέρα του και φεύγει οπίσω. Ο πατέρας του θέλει να βάλη κι εμένα εις το μυστήριον. Παίρνει να μ’ ορκίση και πάλι μετανογούσε και αυτό μου το ‘καμε πολλές φορές. Τότε και εγώ, πείσμωσα αναντίον του και του λέγω. «Σου πέρασε υποψία ότ΄ είμαι άτιμος του σπιτιού σου και ντρέπεσαι να μου το ειπής; Και όντως είμαι άτιμος αν ματαπατήσω εις την πόρτα σου». Και σηκώθηκα και έφυγα. Φωνάζει ο παπάς, εγώ δεν ματαγύρισα οπίσω. Πέρασαν δυο τρεις ημέρες, ήρθε ξαναήρθε, δεν ματαζύγωσα.

Αφού ήρθε πολλές φορές, με δάκρυα, εις τα μάτια μου τ΄ αποκρίθηκα. «Δια μένα να σου περάση κακή ιδέα, το παιδί σου;» Έκλαψε και αυτός και με περικάλεσε να πάμε μαζί και ύστερα να μη ματαπάγω, σαν μου ξηθή. Πήγα. Κατεβάζει τις εικόνες όλες και μ΄ ορκίζει και αρχινάγει να με βάλει εις το μυστήριον. Αφού προχώρεσε, τότε τ΄ ορκίστηκα ότι δεν θα το μαρτυρήσω κανενού. Όμως να μου δώση καιρόν οχτώ ημέρες να συλλογιστώ αν είμαι άξιος δι΄ αυτό το μυστήριον, και αν μπορώ να ωφελήσω, να το λάβω, ή να κάτζω. Είναι σα να μην το ξέρω ολότελα.

Πήγα στοχάστηκα και τα βαλα όλα ομπρός και σκοτωμόν και κιντύνους και αγώνες - θα τα πάθω δια την λευτερίαν της πατρίδος μου και της θρησκείας μου. Πήγα και του είπα. «Είμαι άξιος». Του φίλησα το χέρι, ορκίστηκα. Τον περικάλεσα να μη μου μαρτυρήση τα σημεία της κατήχησης, ότ΄ είμαι νέος και να μην αντέσω και λυπηθώ την ζωή μου και προδώσω το μυστήριον και κιντυνέψη η πατρίς.

Συμφωνήσαμεν και εις αυτό και μου είπε ότι όθεν δουλέψω, χρήματα…… και κατάχρησες δεν μπορώ να κάμω, όμως να παίρνω από ΄να αποδειχτικόν, αυτά τα πλούτη να κάνω. Και η ευκή του παπά του ευλογημένου και της πατρίδος μου και θρησκείας μου, ως την σήμερον δεν μ΄ άφησε ο Θεός να ντροπιαστώ….







πηγή: wikipedia.org


to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!

find "to e-periodiko mas" on instagram