Η ιστορία της Βασιλόπιτας... Tη γνωρίζετε;



Πρωτοχρονιά χωρίς βασιλόπιτα, δεν γίνεται! Το γιορτινό τραπέζι περιέχει οπωσδήποτε το παραδοσιακό αυτό έδεσμα σ’ όλη την Ελλάδα, ανεξάρτητα από τις παραλλαγές στη γεύση της.

Αλλού, τη συναντάμε σαν κέικ, τσουρέκι, πίτα αλμυρή ή γλυκιά με φύλλα, ενώ αλλού είναι σαν ψωμί και θυμίζει το Χριστόψωμο. Διαφορές επίσης συναντάμε και στη διακόσμησή της, ενώ κοινό στοιχείο παντού, είναι η αναγραφή του έτους και το φλουρί που περιέχει. Στα περισσότερα μέρη της πατρίδας μας κόβεται αμέσως μετά τον ερχομό του νέου έτους, ενώ σε κάποιες περιοχές κόβεται ανήμερα του Αγίου Βασιλείου, την πρώτη μέρα του χρόνου, στο μεσημεριανό τραπέζι.

Από πού μας έρχεται όμως το έθιμο αυτό;

Η καταγωγή της βασιλόπιτας, βρίσκεται στην Καισάρεια της Μικράς Ασίας, τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Πρεσβύτερος την εποχή εκείνη των χριστιανών στην περιοχή, ήταν ένας από τους σημαντικότερους πατέρες της εκκλησίας, ο Μέγας Βασίλειος. Αυτοκράτορας του Βυζαντίου την ίδια εποχή ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ο οποίος σε μια από τις εκστρατείες του κατά των Περσών, πέρασε από την Καισάρεια και έγινε δεκτός από το Μέγα Βασίλειο, που του πρόσφερε τρία κριθαρένια ψωμιά.

Οι κάτοικοι της περιοχής ήταν στην πλειοψηφία τους φτωχοί και δεν μπορούσαν να προσφέρουν στον Ιουλιανό ούτε χρυσάφι, ούτε πολύτιμα δώρα, όπως εκείνος ζήτησε. Αυτός ήταν ο λόγος, που ο Μέγας Βασίλειος του πρόσφερε τα τρία ψωμιά. Θυμωμένος τότε ο αυτοκράτορας, έστειλε πίσω στους κατοίκους τρεις μπάλες σανό. Έτσι ο Μ. Βασίλειος του απάντησε: «Ζήτησες να σου προσφέρουμε, ό,τι πολύτιμο έχουμε και αυτό κάναμε. Σου δώσαμε αυτό που τρώμε. Το ίδιο πιστεύουμε, έκανες και συ. Σ’ ευχαριστούμε!». Αυτό θύμωσε ακόμα πιο πολύ τον Ιουλιανό, ο οποίος ορκίστηκε να ξαναγυρίσει και να καταστρέψει την Καισάρεια.

Μετά από καιρό φτάνουν τα νέα, ότι ο αυτοκράτορας επιστρέφει και ο Μ.Βασίλειος στην προσπάθειά του να σώσει το ποίμνιό του, κάλεσε τον κόσμο να δώσει ότι πολύτιμο έχει, έτσι ώστε να κατευνάσουν το θυμό του Ιουλιανού και να σωθούν. Ο λαός υπάκουσε και έτσι συγκεντρώθηκαν τα πολύτιμα αντικείμενα. Κατόπιν Μ. Βασίλειος και λαός έκαναν αγρυπνία, προσευχόμενοι για τη σωτηρία τους. Στη διάρκεια της προσευχής, ο Μ. Βασίλειος είδε όραμα ότι η Παναγία έστειλε τον Άγιο Μερκούριο και στρατιά Αγγέλων κατά του Ιουλιανού, για να σωθούν οι πιστοί. Έτσι πέρασε ο κίνδυνος, που απειλούσε το λαό. Τα πολύτιμα αντικείμενα όμως, έπρεπε να ξαναγυρίσουν στους κατόχους τους.

Για να μην μπουν όμως κάποιοι στον πειρασμό να πάρουν κάτι που δεν τους ανήκε, ο Μ. Βασίλειος έδωσε εντολή να φτιάξουν μικρές πίτες και μέσα σ’ αυτές να βάλουν τα αντικείμενα που έπρεπε να μοιραστούν. Όταν μοιράστηκαν στους πιστούς ως εκ θαύματος, ο καθένας πήρε το αντικείμενο που πραγματικά του ανήκε.

Από τότε φτιάχνεται η βασιλόπιτα με το φλουρί, για να θυμίζει στους πιστούς την καλοσύνη και την αγάπη που πρόσφερε στον κόσμο, ο Άγιος.
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Να τα πούμε;





Είναι στ' αλήθεια τόσο γνώριμη αυτή η ερώτηση τις παραμονές των Χριστουγέννων της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων, που αν δεν την ακούσουμε, την αναζητούμε! Σαν κάτι να μην πάει καλά, αν κάποιο παιδί δε χτυπήσει την πόρτα μας αυτές τις μέρες.

    Να τα πούμε; Βέβαια παιδιά να τα πείτε! Κι αρχίζουν τα παιδιά με τα τρίγωνα να σκορπούν μέσα από τις παιδικές φωνές τους, όλο το νόημα των γιορτών κι όλη τη μαγεία του "αγαπάτε αλλήλους".
  Τότε είναι που όλοι γυρίζουν πίσω στη δική τους παιδική ηλικία, στο άκουσμά τους και γινόμαστε ένα για λίγο μαζί τους. Κι όσο περνούν τα χρόνια, τόσο περισσότερο καταλαβαίνουμε πως είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εθιμοτυπικού των γιορτών, ενώνοντας με τα λόγια τους την Ελλάδα, απ' άκρη σ' άκρη. Γιατί μπορεί να διαφέρουν λίγο σε περιεχόμενο από τον ένα τόπο στον άλλο, όμως η ουσία παραμένει ίδια, διαχρονική και αμετακίνητα αναγκαία.
  Οι λαογράφοι τα ονομάζουν "διαβατήριες επωδές" και τα φιλοδωρήματα, που δίνονται στα παιδιά, αποτελούν ένα είδος εξαγοράς των ευχών που λέγονται από τα αθώα παιδικά στόματα και έχουν σαν αποτέλεσμα την ευημερία.
   Έτσι σας παρουσιάζουμε κάλαντα από τέσσερις διαφορετικές περιοχές της πατρίδας μας, που αντιπροσωπεύουν το Βορρά, το Νότο, την Ανατολή και τη Δύση, έτσι ώστε να ανακαλύψουμε την ποικιλία από τη μια και την ομοιότητα από την άλλη, των τραγουδιών αυτών της πατρίδας μας.




Κάλαντα Μακεδονίας
ΗΡΕ ΠΑΛΙ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ
Ήρθε παλι νέον έτος, εις την πρώτην του μηνός,
ήρθα να σας χαιρετήσω, δούλος σας ο ταπεινός.
Ο Βασίλειος ο Μέγας, ιεράρχης θαυμαστός,
εις την οικογένειάν σας νάνοι πάντα βοηθός.
Με αγάπη και ειρήνη, όλην την αρχή χρονιά,
να περάσετε κι εφέτος, δίχως να ΄χετε ζημιά.
Τα παιδιά εις το σχολείο, να πηγαίνουμε συχνά,
να μαθαίνουμε το βίο, της πατρίδος τα ιερά.
Δώστε μας τώρα την κότα, δώστε μας και τα αυγά
και κανένα ταλιράκι, ο Θεός να σας βλογά.
Και για τους ξενιτεμένους έχω να σας πω πολλά,
σας αφήνω καληνύχτα και του χρόνου με υγειά.




Κάλαντα Κρήτης
ΚΑΛΗΝ ΕΣΠΕΡΑΝ ΑΡΧΟΝΤΕΣ
Καλήν εσπέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας,
Χριστού την θείαν γέννησιν να πω στ‛ αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ την πόλη,
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ‛ η φύσις όλη.
Κυρά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα,
απού τον έχεις τον υγιό, τον μοσχοκανακάρη.
Λούζει τον και χτενίζεις τον και στο σκολειό τον
πέμπεις
κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ‛ ένα χρυσό βεργάλι
και η κυρά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι.
Είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για τη Βάγια.
Άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι
και κάτσε και ντουχιούντηζε ήντα θα μας εβγάλεις.
Γι απάκι, για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι
κι από τον πύρο του βουτσού να πιούμε μια γιομάτη
κι από τη μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι
κι από το πιθαράκι σου ένα κουρούπι λάδι
κι αν είναι κι ακροπλιάτερο, βαστούμε και τ‛ ασκάκι.
Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί να πιούν τα παληκάρια
κι αν είναι με το θέλημα, άσπρη μου περιστέρα,
ανοίξετε την πόρτα σας, να πούμε καλησπέρα
κι ακόμα δεν τον πύρηκες τον μάνταλο ν‛ ανοίξεις
να μας κεράσεις μια ρακή κι ύστερα να σφαλίξεις…




Κάλαντα Καππαδοκίας, Μυτιλήνης
ΕΡΟΥΡΕΜ
Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά κι Αρχή του Γεναρίου.
Αρχή που βγήκε ο Χριστός, στη γη να περπατήσει.
Ερουρέμ, έρου τεριρέμ
Περπάτησε, χαιρέτησε όλα τα ζευγαράκια
κι ο πρώτος ο χαιρετισμός ήταν Άγιος Βασίλης:
Άγιε Βασίλη μ‛, Δέσποτα, πόσα σπυράκια σπέρνεις;
Σπέρνω σιτάρι δώδεκα, κριθάρι δεκαπέντε
έχω και ρόδι δεκαοχτώ κάτω στο περιβόλι
κι εκείνο μου το φάγανε περδίκια και λαγούδια.
Σ‛ αυτό το σπίτι πού ‘ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνους πολλούς να ζήσει.





Κάλαντα Κέρκυρας
ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΓΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ
Σήμερα Μάγοι έρχονται στη χώρα του Ηρώδη
και ο Ηρώδης ταραχθής, έγινε θηριώδης.
Κράζει τους Μάγους και ρωτά: Μάγοι πού θε να πάτε;
Εις Βηθλεέμ το σπήλαιον, την πόλην την αγίαν
που εκεί γεννάει το Χριστό, η Δέσποινα Μαρία.


  Ο λαός μας, από τη μια άκρη της πατρίδας μας ως την άλλη, παραμένει ίδιος. Ονειρεύεται τα ίδια πράγματα, κάνει τις ίδιες ευχές και τραγουδά τα κάλαντα των Αγίων Ημερών, με την ίδια θέρμη και συγκίνηση στην ψυχή, προσδοκώντας καλύτερες μέρες...
Χρόνια πολλά!


to e-periodiko mas
1 Σχόλια

KAZAMIAΣ:Το Ελληνικό Αλμανάκ



H KPYΦH ΓOHTEIA TOY KAZAMIA

Bιβλίον πρακτικών και ωφελίμων γνώσεων;

Στους πάγκους των μικροπωλητών στην Oμόνοια και το Mοναστηράκι, στα πανηγύρια και τις λαϊκές αγορές, οι μικροπωλητές διαλαλούν από τον Nοέμβριο κιόλας. O ελληνικός Kαζαμίας πουλάει γύρω στα 200.000 τεύχη κάθε χρόνο.

Aλαμανάκ ή Kαζαμίας; Kι αν Kαζαμίας, τότε ο «Mέγας Eγκυκλοπαιδικός Kαζαμίας του Λιναρδάτου», ο Mέγας Kαζαμίας Πραξιτέτους του «Aστέρος» ή «το Σύμπαν», ο Kαζαμίας του Δαρεμά; Στους πάγκους των μικροπωλητών στην Oμόνοια και το Mοναστηράκι, στα θρησκευτικά πανηγύρια και τις λαϊκές αγορές σε όλη την Eλλάδα, οι μικροπωλητές διαλαλούν απο τον Nοέμβριο κιόλας την έκδοση και των τεσσάρων.

Όμως οι αγοραστές ζητούν πάντα έναν. Tο δικό τους Kαζαμία. Aυτόν που έφερνε στο σπίτι ο παππούς τους, η γιαγιά τους, η μητέρα τους. Aυτόν έχουν συνηθίσει να διαβάζουν και αυτόν εμπιστεύονται. Γιατί ο Kαζαμίας, «βιβλίον πρακτικών και ωφελίμων γνώσεων», φαίνεται πως υπήρξε «ο πραγματικά χρήσιμος και ευχάριστος σύντροφος για κάθε ελληνικό σπίτι».

Σήμερα, οι τέσσερις γνωστότεροι ελληνικοί Kαζαμίες πωλούν γύρω στα 200.000 τεύχη, από τα μέσα Νοεμβρίου ως τα μέσα Ιανουαρίου, ενώ στην Eυρώπη οι πωλήσεις των Aλμανάκ προσεγγίζουν πολύ
μεγαλύτερα νούμερα. Aλλά ας δούμε την ιστορία από την αρχή.

H ονομασία Aλμανάκ είναι αραβική. Δύο λέξεις: το άρθρο αλ και μανάκ, που σημαίνει αρίθμηση ή καιρός, κλίμα. H παράδοση λέει πως τη λέξη έκαναν γνωστή στην Eυρώπη οι Άραβες όταν εγκαταστάθηκαν στην Iσπανία. Aπο τότε η ονομασία Aλμανάκ καθιερώθηκε σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες για τα πάσης φύσεως ημερολόγια που περιελάμβαναν εορτολόγια, προφητείες, χρονολογικούς πίνακες, αστρολογία κλπ. Tο πρώτο τέτοιο έντυπο εκδόθηκε στη Bιέννη το 1457 από τον αστρονόμο Πούρμπαχ και το πρώτο ελληνικό Aλμανάκ εκδόθηκε κι αυτό στη Βιέννη το 1791 από τον Γ.Bεντόνη. H ονομασία Aλμανάκ για τα ημερολόγια τέτοιου είδους επικράτησε ως τις μέρες μας στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Στην Iταλία, όμως, εκτός από το εξιταλισμένο Aλμανάκο, τους δόθηκε και η ονομασία Kαζαμία, απο το casa mia. Tα πρώτα ελληνικά Aλμανάκ λέγονταν μηνολόγια, Σεληνοδρόμια, Πασχάλια ή εξελληνίζοντας το Aλμανάκ, Λαμενάχια! Όταν όμως το 1842 κυκλοφόρησε στο Ναύπλιο το πρώτο μηνολόγιο «μεταφρασθέν εκ του ιταλικού εις την ημετέραν διάλεκτον»,η ονομασία που του δόθηκε από τον συγγραφέα του ήταν Kαζαμίας! Hταν η ονομασία που επικράτησε ως τις μέρες μας, παρά τις σποραδικές προσπάθειες αλλαγής της. Tο 1853, παραδείγματος χάριν, εκδίδεται O KAΛXAΣ, «ήτοι της Eλλάδος ο Kαζαμίας» και στον πρόλογό του σημειώνεται, «τις ήτο ο Kάλχας είναι εις όλους γνωστόν.

Kατά τον Όμηρο ο μάντης αυτός εγνώριζε τα παρόντα, τα παρελθόντα και τα μέλλοντα. Yπό των συμβουλών και των προρρήσεών αυτού οι Eλληνες οδηγούμενοι εξεπόρθησαν την Tρωάδα. Eσχάτως ανεκαλύφθησαν εν τινι τόπω αποκρύφω, αι περί πολλών έτι μελλόντων συμβάντων ενέκδοτοι προρρήσεις του Kάλχαντος. Eξ αυτών δημοσιεύονται διά του παρόντος αι αφορώσαι το έτος 1853… Δια τούτο είναι εκ προοιμίων πιστευτόν ότι εν τω παρόντι μηνολογίω υπάρχουσιν αληθιναί τινές περί του μέλλοντος προρρήσεις πολύ αληθέστεραι των του αλλοφύλου Kαζαμία».

O Kαζαμίας λοιπόν όχι μόνο καθιερώνεται στην Eλλάδα σαν ονομασία των ημερολογίων που εκδίδονται στην αρχή κάθε χρόνου αλλά γίνεται συνώνυμος της λέξης μάντης. Στα ελληνικά σπίτια οι αναγνώστες του Kαζαμία, αγνοώντας την καταγωγή και τη σημασία του casa mia, τον προσωποποιούν: «Ποιός τόπε; O Kαζαμίας;» «Ποιός είσαι! O Kαζαμίας;» O Kαζαμίας είναι πλέον αυτός που θα τους πεί τα μέλλοντα, θα τους δώσει πληροφορίες – αφίξεις, αναχωρήσεις πλοίων, εκδηλώσεις, χρήσιμα τηλέφωνα, χιλιομετρικές αποστάσεις – θα τους διηγηθεί ιστορίες, θα
τους ενημερώσει για τα μεγαλύτερα γεγονότα της χρονιάς που πέρασε, θα τους κάνει να γελάσουν με ανέκδοτα, θα τους συμβουλεύσει για το φύτεμα, τον θερισμό, το μαγείρεμα και την ομορφιά, θα τους μάθει καλούς τρόπους και, βεβαίως, θα ερμηνεύσει τα όνειρά τους.

O εκδοτικός οίκος Σαλιβέρου εκδίδει τον «MEΓA KAZAMIA EPMOY ΣAΛIBEPOY» από τα τέλη περίπου του περασμένου αιώνα. Πριν από αυτόν και τουλάχιστον από το 1842 εκδίδονταν βέβαια στην Eλλάδα Kαζαμίες αλλά κανένας από εκείνους τους εκδότες δεν κράτησε την παράδοση ως τις μέρες μας. Tο 1950 ο οίκος M.Σαλιβέρου εκδίδει το «AΛMANAK ΣAΛIBEPOY –EΓKYKΛOΠAIΔIKON HMEPOΛOΓION» με σήμα το κλειδί. «Tο σήμα αυτό δεν ετέθη τυχαίως», γράφει ο M.Σαλίβερος στον πρόλογο εκείνου του τεύχους, «έχει την σημασίαν του. Eκφράζει κατά έναν τρόπον την φιλοδοξίαν μας να καταστήσωμεν το Aλμανάκ Σαλιβέρου το κλειδί με το οποίο θα λύωνται όλαι αι απορίαι, το κλειδί με το οποίο θα ανοίγονται όλαι αι θύραι της γνώσεως και της μορφώσεως». Tο αναγνωστικό κοινό που δεν μπόρεσε να συντηρήσει για πολλά χρόνια το Aλμανάκ, ζητούσε επίμονα κάθε Δεκέμβρη τον «MEΓA KAZAMIA EPMOY ΣAΛIBEPOY».

«Eίμαι μικροπωλητής και δουλεύω στα θρησκευτικά πανηγύρια, στις λαϊκές και στην οδό Aθηνάς τις μέρες των Xριστουγέννων», θα μας πεί η Έφη Δημοπούλου. «O κάθε πελάτης ζητάει συγκεκριμένο Kαζαμία. Άλλος του Σαλιβέρου, άλλος του Δαρεμά, άλλος του Λιναρδάτου. Tρείς-τέσσερεις είναι. Όλων η ύλη είναι περίπου η ίδια. Oι πάντες αγοράζουν Kαζαμία. Nέοι και γέροι. Tα πιστιρίκια λένε, μαμά, Kαζαμία να πάρουμε. O Kαζαμίας γίνεται συνήθεια. Tον παίρνει η μαμά, να τον πάρω κι εγώ. Άλλοι παίρνουν τρεις-τέσσερεις, για δώρα. Δεκαεφτά χρόνια πουλάω Kαζαμίες».

«Aπό το 1934 περίπου εκδίδουμε τον «MEΓA KAZAMIA ΠPAΞITEΛOYΣ του AΣTEPOΣ», μας λέει ο εκδότης Eυάγγελος Παπαδημητρίου δείχνοντάς μας το τεύχος του 1934. «Tο πρώτο εξώφυλλο είναι του Bαγγέλη του Tερζόπουλου που τότε δούλευε εδώ σαν γραφίστας. Aυτό το εξώφυλλο το διατηρούμε ως σήμερα, μόνο που τότε ήταν μονόχρωμο.

Διάφοροι συγγραφείς γράφουν στον δικό μας Kαζαμία. Kάποτε έγραφε και ο αλησμόνητος Φώτης Kόντογλου. Tις προβλέψεις του έτους τις γράφει μία αστρολόγος. Πέρσυ ή πρόπερσυ είχαμε προβλέψει την πτώση ενός τζάμπο. Έγραφε δηλαδή ο Kαζαμίας εκείνον τον μήνα: αεροπορικό δυστύχημα. Όσο για τα ανέκδοτα, μας τα στέλνει ο κόσμος. Tις προάλλες ένας δάσκαλος από τη Nέα Σμύρνη μου έστειλε γύρω στα δεκαπέντε.

Yπάρχουν άνθρωποι που έρχονται από πολύ μακρυά για να αγοράσουν τον Kαζαμία. Eίναι το γούρι τους. Tον έχουν στο κομοδίνο τους οι άντρες ή οι γυναίκες στην κουζίνα τους και τον συμβουλεύονται για να μάθουν τι γιορτή είναι ή τι να μαγειρέψουν». Λυκούργου, Aιόλου, Aθηνάς, Kλεισθένους, Eρμού, Πλατεία Aβησσυνίας, Hφαίστου. Στο παλαιοβιβλιοπωλείο του Nησιώτη, ψάχνοντας για παλιούς Kαζαμίες. Δεν είναι η ύλη πια που ενδιαφέρει. Eίναι η ευχή να βρούμε σημειώσεις.

Προσωπικές σημειώσεις στα περιθώρια κάποιου Kαζαμία. Zητάμε να σχηματίσουμε την εικόνα του αναγνώστη που φυλάει τον Kαζαμία στο κομοδίνο του. Kάποτε ή σήμερα. Tο εύρημα! «MEΓAΣ EΓKYKΛOΠAIΔIKOΣ KAZAMIAΣ TOY EΣΠEPOY», Aθήνα 1960, Aφοί Λιναρδάτου. Xειρόγραφη σημείωση στο εσωτερικό του οπισθόφυλλου: «Tραγούδησέ μου με την γλυκειά σου την φωνή, τραγούδησέ μου».

Kαι παρακάτω: «O αδελφός μου Nικόλαος Λεβαντής απέθανε στας 9 Aυγούστου 1960, ημέρα Tρίτη και ώρα 4 ταξημερώματα. Eτάφη την Tετάρτην 10 Aυγούστου 1960 ώρα 10. Tα σαράντα έγιναν εις τας 18 Σεπτεμβρίου ώρα 9 1/2 A’ Nεκροταφείο». Γράφει και ξαναγράφει ο κ. Λεβαντής την είδηση του θανάτου γύρω από τον μήνα Aύγουστο.

Aνάμεσα στις προβλέψεις και το εορτολόγιο του Kαζαμία που φυλά στο κομοδίνο του γράφει με κεφαλαία γράμματα: KAIPOΣ ΠOΛY ZEΣTOΣ, ΠOΛITIKO ΣKANΔAΛO ΞEΣΠA ΣTHN AΓΓΛIA, EΦEYPEΣIΣ ΦAPMAKΩN ΓIA THN KATAΠOΛEMHΣH TOY KAPKINOY, ΘANATOΣ AMEPIKANOY ΠOΛITIKOY ANΔPOΣ.

Tο ΣYMΠAN είναι ο Kαζαμίας του Δαρεμά ο οποίος εκδίδεται από το 1950. «Eνα εκλαϊκευμένο εγκυκλοπαιδικό βιβλίο είναι ο Kαζαμίας», θα μας πεί ο Γιώργος Δαρεμάς, «ένα βιβλίο που απευθύνεται πιο πολύ στον λαϊκό κόσμο.

Στον αγρότη, τη νοικοκυρά. O Kαζαμίας μιλάει για τις εργασίες του γεωργού, του δενδροκόμου και του λαχανοκόμου όλους τους μήνες του χρόνου. Mιλάει για θέματα γενικού ενδιαφέροντος όπως η μεταθανάτια ζωή, οι διάσημες γυναίκες, ο Aριστοτέλης, η μόλυνση του περιβάλλοντος. Δεν έχει σημασία ποιός γράφει τα κείμενα. O αγρότης δεν ενδιαφέρεται να μάθει ποιός είναι αυτός που του εξηγεί τι είναι ο μετεωρίτης. O Kαζαμίας είναι αυτός που του εξηγεί».

Ποιός γράφει τους Kαζαμίες; Aδιάκριτη ερώτηση, ικανή να σκοτώσει το μύθο. Tο πολύ-πολύ κάποια αρχικά, αντί υπογραφής: K.Λ, M.Δ. Kατά τα άλλα, ό,τι βάλεις στο πιάτο σου θα έρθει στο κουτάλι σου.




ΠEPIOΔIKO «Tαχυδρόμος»- TOMEAΣ ΠOΛITIΣMOΣ – ΣEΛ.96.97 – 1992 
της Bίκυς Θεοδωροπούλου

 
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Ο Αη Βασίλης έρχεται…. Παραμονή Χριστουγέννων ή Πρωτοχρονιάς;



Αλήθεια, πώς θα ήταν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, χωρίς τον Αη Βασίλη; Η χαμογελαστή φιγούρα, του καλοσυνάτου γεράκου με τα κόκκινα ρούχα, έχει συνδεθεί με τις γιορτές σε σημείο, που κανείς να μη θέλει γιορτές χωρίς… αυτόν! Ας δούμε όμως, πώς φτάσαμε σ’ αυτή την εικόνα του και γιατί άλλοι τον περιμένουν παραμονή Χριστουγέννων και άλλοι παραμονή Πρωτοχρονιάς!

Ο Μέγας Βασίλειος, είναι άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου από χριστιανούς εύπορους γονείς το 330 μ.Χ. Μεγάλωσε στην Καισάρεια και σπούδασε πρώτα στην πόλη που μεγάλωσε και έπειτα στην Κωνσταντινούπολη και στην Αθήνα. Επιστρέφοντας στην Καισάρεια, διδάσκει με επιτυχία τη ρητορική και αργότερα, αποφασίζει να ακολουθήσει το μοναχικό βίο. Χειροτονείται διάκονος, πρεσβύτερος και κατόπιν επίσκοπος Καισάρειας. Το 368 στη μεγάλη πείνα, όχι μόνο κινητοποίησε τους πλούσιους, να βοηθήσουν όσους είχαν ανάγκη, αλλά ίδρυσε ολόκληρο συγκρότημα από φιλανθρωπικά ιδρύματα. Μια πραγματική νέα πόλη, που προς τιμήν του ονομάστηκε Βασιλειάδα. Άρρωστος βαριά, θα εγκαταλείψει τα εγκόσμια το 378 στις 31 Δεκεμβρίου. Ο πρωτοχρονιάτικος εορτασμός της μνήμης του, μεταφέρθηκε από γενιά σε γενιά σε όλο τον Ορθόδοξο ελληνισμό και το φιλανθρωπικό του έργο, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πράξεις αγάπης και αλληλεγγύης.

Αυτός είναι ο κύριος λόγος, που στους ορθόδοξους λαούς ο Αη Βασίλης έρχεται παραμονή Πρωτοχρονιάς, ξημερώματα της ημέρας που η Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του, θυμίζοντάς μας, πως τα δώρα που ανταλλάσουν οι άνθρωποι μεταξύ τους αυτή τη μέρα, είναι σύμβολο αγάπης προς τον συνάνθρωπο, όχι μόνο για την συγκεκριμένη μέρα, αλλά και για όλη την χρονιά που ανατέλλει.

Ο Αη Βασίλης της Δυτικής Ευρώπης ή καλύτερα των Καθολικών χριστιανών, δεν είναι άλλος από τον Άγιο Νικόλαο. Σύμφωνα με τη χριστιανική θρησκεία, γεννήθηκε το 280 μ.Χ. στην Πάταρα της Λυκίας (σημερινή Τουρκία) από ευσεβείς και πλούσιους γονείς, οι οποίοι πέθαναν εξαιτίας ενός λιμού, όταν ο Άγιος Νικόλαος ήταν δεκατριών χρόνων. Έτσι έγινε κληρονόμος, μιας μεγάλης περιουσίας, την οποία διέθεσε για να ανακουφίζει φτωχούς, χήρες, ορφανά και γενικά όσους είχαν ανάγκη. Πέθανε στις 6 Δεκεμβρίου και η μνήμη του γιορτάζεται την ημέρα αυτή και από τις δύο Εκκλησίες (Ορθόδοξη και Καθολική).

Ο θρύλος του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών και των παιδιών, έγινε αφορμή στη Δυτική Ευρώπη για το έθιμο της ανταλλαγής δώρων ή προσφοράς δώρων στα παιδιά, την 6η Δεκεμβρίου, ημέρα του εορτασμού της μνήμης του. Έτσι, ξεπηδά ο Santa Claus, μια παράφραση του ονόματος του Αγίου Νικολάου, ενώ το έθιμο της ανταλλαγής δώρων συνδέεται σιγά σιγά με τα Χριστούγεννα.

Πώς όμως ο Άγιος Νικόλαος έγινε Santa Claus και συνδέθηκε με το έθιμο αυτό; Ο τάφος του αγίου στη Μύρα της Λυκίας, υπήρξε ανέκαθεν σημείο προσκυνήματος. Όταν το 1087, ναυτικοί από το Μπάρι της Ιταλίας μετέφεραν τα λείψανα του αγίου από τη Μύρα στο Μπάρι, για να τα διαφυλάξουν από τους Σελτζούκους που ήταν αφέντες της περιοχής, μετέφεραν και τους θρύλους που τον συνόδευαν. Ο πιο γνωστός, αφορά έναν έμπορο από τα Πάταρα, ο οποίος είχε χάσει την περιουσία του και δεν μπορούσε να συντηρήσει την οικογένειά του. Έτσι οι κόρες του αποφάσισαν να βάλουν κλήρο για να δουν πια θα γινόταν πόρνη, έτσι ώστε με τα χρήματα που θα κέρδιζε, να μπορέσουν να σωθούν οι υπόλοιπες. Ο Νικόλαος, έμαθε την τραγική κατάσταση της οικογένειας και θέλησε να βοηθήσει. Κατά τη διάρκεια της νύχτας λοιπόν, μπήκε στο σπίτι του εμπόρου, ενώ όλοι κοιμούνταν και άφησε μικρά σακιά με χρυσό για να σώσει την οικογένεια.

Μια άλλη νύχτα, σε άλλη οικογένεια, έριξε από την καμινάδα χρυσό κι εκείνος προσγειώθηκε σε μια κάλτσα που είχαν κρεμάσει στο τζάκι για να στεγνώσει. Έτσι προέκυψε και το έθιμο να μπαίνουν τα δώρα στις κάλτσες που είναι κρεμασμένες στο τζάκι. Γενικότερα επειδή ο άγιος δώριζε στους ανθρώπους αυτό ακριβώς που χρειάζονταν, προέκυψε και η συνήθεια της ανταλλαγής δώρων την παραμονή της ημέρας του θανάτου του.

Αργότερα από τον 12ο αιώνα και μετά, οι Ολλανδοί, ναυτικός λαός, μεταφέρουν τη φήμη του αγίου στο Άμστερνταμ, συγχωνεύοντας τη με ένα δικό τους παγανιστικό τοπικό ήρωα του χειμώνα τον Wooden, γερμανικής προέλευσης. Η νέα μορφή του αγίου όμως έχει πια αλλάξει. Η μαυριδερή ή γκρίζα γενειάδα, είναι τώρα άσπρη και μακριά. Έτσι ταξιδεύει και μέχρι την Αμερική με τους πρώτους ολλανδούς μετανάστες. Το 1773, ένας αμερικανός λαϊκός συγγραφέας, ο Washington Irving, γράφοντας την ιστορία της Νέας Υόρκης για λογαριασμό του Ιστορικού Συλλόγου της πόλης, που θεωρεί τον “Saint Nicholas” προστάτη της, θα δώσει νέες διαστάσεις στο θρύλο. Τώρα πια ο Άγιος Νικόλαος εμφανίζεται ως πολεμικός προστάτης των αμερικανών επαναστατών. Ο συγγραφέας τον περιγράφει να έρχεται πάνω στο άλογό του μοιράζοντας δώρα, δανειζόμενος στοιχεία από την ολλανδική εκδοχή.

Το 1823 ένα χριστουγεννιάτικο ποιηματάκι, έρχεται να τ’ αλλάξει όλα και να γίνει μάλιστα και πολύ δημοφιλές. «Η επίσκεψη του Αγίου Νικολάου» ή καλύτερα «Η νύχτα πριν από τα Χριστούγεννα – The Night before Christmas» όπως είναι γνωστό, του Clement Clark Moore, περιγράφει ένα εντελώς διαφορετικό Αη Βασίλη (Santa Claus), που με τη μορφή ξωτικού μπαίνει στα σπίτια από την καμινάδα για ν’ αφήσει τα δώρα του.

Όποια βραδιά, παρ’ όλα αυτά, κι αν τον περιμένουν οι άνθρωποι απανταχού της γης, ένα είναι βέβαιο: ο Αη Βασίλης συμβολίζει ότι πιο όμορφο κι ευγενικό, περιέχει το μήνυμα των γιορτών.

Την αγάπη και την ελπίδα, πως όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα! Αρκεί να κρατήσουμε το μήνυμα αυτό στη σκέψη μας όλο το χρόνο.









πηγή πληροφοριών: wikipedia.org


to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Μάσκα προσώπου για άνδρες & γυναίκες με τσάι και λεμόνι


Έρχονται γιορτές και παρόλη την οικονομική κρίση και την αβέβαιη κατάσταση που βιώνει η χώρα μας, όλοι θέλουμε η εμφάνισή μας να είναι λαμπερή, χωρίς να ξοδέψουμε χρήματα που δεν έχουμε...

Ο καλύτερος τρόπος να το πετύχουμε αυτό, είναι μια σπιτική μάσκα, σαν αυτή που σας προτείνουμε η οποία ανήκει στην κατηγορία peel-off, δηλαδή στερεοποιείται πάνω στην επιδερμίδα όση ώρα προσφέρει την εντατική φροντίδα της και για να αφαιρεθεί απλά πρέπει να τραβήξετε το λεπτό φιλμ που δημιουργήθηκε.

Πώς θα τη φτιάξετε:

Θα χρειαστείτε, 1/2 φλιτζάνι πράσινο τσάι (δράση καταπραϋντική), το χυμό μισού λεμονιού (βιταμίνη C για λάμψη και κιτρικό οξύ για ήπια απολέπιση), 2 ασπράδια αυγού και το "μυστικό συστατικό" 2 φακελάκια ζελατίνη σε σκόνη (για να δώσουν στη μάσκα την peel-off υφή της).

Διαλύστε τη ζελατίνη στο πράσινο τσάι, ρίξτε το λεμόνι στο μείγμα και το βάλτε στο φούρνο μικροκυμμάτων για λίγα δευτερόλεπτα ή το ζεστάνετε το, στο μάτι της κουζίνας μέχρι να διαλυθεί εντελώς η ζελατίνη. Το βήμα αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί έτσι θα επιταχυνθεί η τέλεια υφή της μάσκας. Αφήστε το μείγμα να κρυώσει και στη συνέχεια ρίξτε τα ασπράδια των αυγών (για τροφή και σύσφιξη του δέρματος) και αναμίξετε μέχρι να αποκτήσει ομοιομορφία.

Πριν απλώσετε τη μάσκα στο πρόσωπό σας πρέπει να βεβαιωθείτε ότι είναι σε θερμοκρασία δωματίου.

Απλώστε σε όλο το πρόσωπο με τα δάχτυλα ή με ένα καθαρό φαρδύ πινέλο, σε μια παχιά στρώση, έτσι ώστε όταν στεγνώσει να μπορείτε εύκολα να την αφαιρέσετε. Αφήστε τη για 3 λεπτά και μετά απλώστε μια δεύτερη στρώση την οποία πια αφήνετε να δράσει για 20 λεπτά.

Αφαιρέστε το φιλμ, τραβώντας απαλά και αν χρειαστεί, περάστε το πρόσωπό σας με μια χλιαρή βρεγμένη πετσέτα για να είναι απόλυτα καθαρό.

Αυτή η μάσκα αφήνει την επιδερμίδα πιο σφριγηλή, ματ και λαμπερή κάτι που και ο καθρέφτης σας θα επιβεβαιώσει!...

Η δική μας πρόταση: Κάντε τη μαζί με τον ή την σύντροφό σας!!


                                   
Πηγή: queen.gr

to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Χριστόψωμο



Ένα από τα πιο όμορφα έθιμα των Χριστουγέννων, που συναντάμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο, με αρκετές παραλλαγές από περιοχή σε περιοχή, κυρίως ως προς το περιεχόμενο. Είναι ένα ψωμί στρογγυλό, περίτεχνα διακοσμημένο. Σ’ άλλες περιοχές τα υλικά του, είναι τα βασικά υλικά του ψωμιού (αλεύρι, νερό αλάτι και προζύμι), σε άλλες όμως μπορεί να περιέχει μέλι, κανέλα, σουσάμι, ροδόνερο, αμυγδαλόψιχα, μαστίχα ή μαχλέπι.

Αν και το περίτεχνο στόλισμά του διαφέρει στην κάθε περιοχή, ένα είναι σίγουρο: τα υλικά με τα οποία γίνεται το στόλισμα είναι καρύδια και αμύγδαλα με το κέλυφός τους καθώς κι ένας μεγάλος σταυρός από ζυμάρι που το χωρίζει στα τέσσερα.

Σημαντική διαφορά επίσης αποτελεί ο χρόνος που κόβεται το χριστόψωμο στο κάθε σημείο της Ελλάδας. Υπάρχουν δύο κατηγορίες. Η μία αφορά τις περιοχές (π.χ. Επτάνησα) όπου το Χριστόψωμο κόβεται στο δείπνο της Παραμονής των Χριστουγέννων, συνοδευόμενο από εννέα νηστίσιμα φαγητά εκ των οποίων το ένα, είναι οπωσδήποτε ντολμαδάκια που συμβολίζουν το νεογέννητο Χριστό τυλιγμένο στα σπάργανα. Η άλλη κατηγορία αφορά τις περιοχές (π.χ. Στερεά Ελλάδα) όπου το Χριστόψωμο κόβεται ανήμερα των Χριστουγέννων στο μεσημεριανό τραπέζι. Μάλιστα σε κάποιες περιοχές βάζουν μέσα στο Χριστόψωμο και ένα νόμισμα, που φέρνει τύχη σε όποιον το βρει.

Διαφορές συναντάμε ακόμα και στην ονομασία του. Έτσι εκτός από Χριστόψωμο, λέγεται και ψωμί του Χριστού, Σταυροψώμι, Χριστοκουλούρα, Κουλούρα, Βλάχες ή Σταυροί.

Σε πολλές περιοχές της Στερεάς Ελλάδας, ο ιερέας το πρωί των Χριστουγέννων, μετά τη Θεία Λειτουργία, περνάει από τα σπίτια των πιστών και ευλογεί το Χριστόψωμο. Αυτό το έθιμο ονομάζεται « Ύψωμα του ψωμιού».

Όποιες κι αν είναι οι διαφορές του το έθιμο του Χριστόψωμου διατηρείται στα περισσότερα μέρη της πατρίδας μας ακόμη και στο εξωτερικό που ζουν Έλληνες και διατηρούν τα έθιμα του τόπου μας.

Αν αποφασίσετε φέτος να τηρήσετε το έθιμο, παραδοσιακή συνταγή θα βρείτε στο kopiaste.info
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Γνωμικά... (μέρος 2ο)



Μία ενδιαφέρουσα συλλογή από αποφθέγματα γνωστών κι αγνώστων ατόμων...


Ονειρέψου, σα να πρόκειται να ζήσεις για πάντα, ζήσε σα να πρόκειται να πεθάνεις σήμερα.
......
Κανείς δεν είναι τέλειος και κανένας δεν αξίζει να είναι τέλειος. Κανείς δε τα βρίσκει εύκολα, όλοι έχουν προβλήματα. Ποτέ δεν ξέρεις τι περνάει ο καθένας. Γι' αυτό σκέψου πριν αρχίσεις να κρίνει και να διακωμωδείς τους άλλους. Ο καθένας κάνει το δικό του μοναδικό πόλεμο.
......
Επέλεξε τον άνθρωπο που σε πηγαίνει να γνωρίσεις τους γονείς του και όχι την κρεβατοκάμαρά του. (Maryann)
......
Το καλύτερο πράγμα στη ζωή είναι να βρεις κάποιον που γνωρίζει όλες σου τις αδυναμίες και εξακολουθεί να πιστεύει πως είσαι εκπληκτικός.
......
Υποστήριξε αυτά που πιστεύεις ακόμη και αν μείνεις μόνος σου.
......
Αν δεν σου αρέσει κάτι, άλλαξέ το. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο το βλέπεις.
......
Όσο είσαι απασχολημένος ψάχνοντας τον τέλειο άνθρωπο, πιθανόν να χάσεις κάποιον άλλο, "όχι και τόσο τέλειο", που θα μπορούσε να σε κάνει ευτυχισμένο.
......
Οι πιο επίπονες μορφές αποχαιρετισμών είναι αυτές που δε λέγονται ή δεν εξηγούνται ποτέ.
......
Το κλάμα δεν είναι σημάδι αδυναμίας. Από τότε που γεννήθηκες, είναι σημάδι ότι είσαι ζωντανός.
......
Δεν θα πνιγείς πέφτοντας στο νερό, αλλά παραμένοντας μέσα.
......


Συνεχίζεται...
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Χριστουγεννιάτικο διήγημα



ΔΩΡΟ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ της Ελένης Αποστολοπούλου - Hoek
Από το βιβλίο «Να τα πούμε; Να τα πείτε!»

Εδώ και πολλά χρόνια ο κόσμος γιόρταζε τα Χριστούγεννα με περισσότερη κατάνυξη. Σ’ ένα μακρινό χωριό, λοιπόν, ο παπάς έκανε κάθε χρόνο μια φάτνη στη μέση της εκκλησίας, την παραμονή των Χριστουγέννων.
Οι κάτοικοι πήγαιναν πρώτα πρώτα στην εκκλησία, για ν’ ακούσουν τη θεία λειτουργία, γονάτιζαν κι άναβαν το κεράκι τους μπροστά στη φάτνη. Κάθε κεράκι έπρεπε να σβήσει από μόνο του, λιώνοντας σιγά σιγά, γι’ αυτό γύρω από τη φάτνη ήταν αμέτρητα κεράκια, όσα και οι πιστοί, κι η εκκλησία λαμποκοπούσε κι έφεγγε σαν να ήταν ο ήλιος μέσα της. Όταν η λειτουργία τελείωνε, ο κόσμος πήγαινε στα γύρω κεντράκια, για να φάει και να πιει, να γλεντήσει τη χαρά του για τη γέννηση του Χριστού.
Οι χωριανοί άρχιζαν τις προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα εβδομάδες πριν. Οι νοικοκυρές έψηναν κουλούρια, πίτες και γλυκά κι οι άντρες έβαφαν την πλατεία του χωριού, την εκκλησία και τα σπίτια τους. Ο παπάς με τα παιδιά του σχολείου και τους δασκάλους σκάλιζε τα ζώα της φάτνης στο ξύλο, τους τρεις μάγους, τους βοσκούς, το αστέρι, την Παναγία και το Χριστό.

Το βράδυ της παραμονής όλα ήταν έτοιμα κι οι άνθρωποι ντυμένοι τα καλά τους πήγαιναν στην εκκλησιά κι άφηναν μπροστά στη φάτνη ένα δώρο για το Χριστό, ό,τι μπορούσε ο καθένας.

Η Μαρία, που ήταν έξι χρονών, πήγαινε κι αυτή κάθε χρόνο με τους γονείς της στην εκκλησία κρατώντας το καλαθάκι με τα κουλούρια που είχε φτιάξει για το νεογέννητο Χριστό. Εκείνο το χρόνο, όμως, η μητέρα της αρρώστησε, κι ο πατέρας της ταξίδεψε σε μια μεγάλη πόλη για να βρει δουλειά και να τα βγάλει πέρα με τα φάρμακα και τα άλλα έξοδα. Ούτε δραχμή δεν τους περίσσευε, για ν’ αγοράσουν δώρο στο Χριστό.
Πώς να πάει στην εκκλησία η Μαρία με άδεια χέρια;
Την ώρα που χτύπησαν οι καμπάνες, η Μαρία μπήκε δειλά δειλά στην εκκλησία και κρύφτηκε πίσω από μια κολόνα. Δεν ήθελε να τη δει κανείς με τα χέρια αδειανά. Οι άλλοι προσκυνούσαν το Χριστό, άναβαν το κεράκι τους και του πρόσφεραν το δώρο τους.
Εκείνη γονάτισε κοιτάζοντας τη φάτνη από μακριά και ψιθύρισε:
- Αχ, Παναγίτσα μου, φέτος δε θα έρθω στη λειτουργία. Δεν έχω να χαρίσω τίποτε στο παιδί σου που γεννήθηκε. Η μητέρα μου αρρώστησε. Δεν έχουμε καθόλου χρήματα. Θα το εξηγήσεις στο Χριστό γιατί δεν του έφερα δώρο;

Ο κόσμος είχε αρχίσει να ψάλλει μαζί με τον παπά το «Χριστός γεννάται σήμερον». Τα μάτια της Μαρίας θόλωσαν από τα δάκρυα, βγήκε από την κρυψώνα της κι έτρεξε προς το σπίτι της. Δεν είχε κάνει ούτε τρία βήματα, όταν άκουσε πίσω της μια φωνή να τη ρωτάει:
- Γιατί κλαις, κοριτσάκι μου, μια τέτοια χαρούμενη μέρα;
Ήταν μια γριούλα με γλυκό πρόσωπο και μάτια γεμάτα καλοσύνη.
- Κλαίω, γιαγιάκα, γιατί δε μου περισσεύει ούτε μια δεκάρα, για ν’ αγοράσω ένα δώρο στο Χριστό.
- Γι’ αυτό κλαις, Μαρία; Ο Χριστός ευχαριστιέται και μόνο που τον σκέφτεσαι. Και μόνο που τον αγαπάς. Να, κοίταξε εκείνον το θάμνο με τα πράσινα φύλλα. Γιατί δεν κόβεις ένα μπουκέτο να του το πας;
Το κορίτσι σταμάτησε τα κλάματα, έσκυψε, κι άρχισε να κόβει ένα μπουκέτο από κλαδιά. Έκοψε αρκετά, ώσπου η αγκαλιά της δε χωρούσε πια άλλα.
- Φτάνουν αυτά, γιαγιάκα; ρώτησε τη γριούλα κοιτάζοντας πίσω της, αλλά εκείνη είχε εξαφανιστεί.

Η Μαρία με τα κλαδιά στην αγκαλιά της προχώρησε θαρρετά και μπήκε στην εκκλησία μ’ ένα χαμόγελο αγαλλίασης. Όλα έλαμπαν στο φως των κεριών. Ο κόσμος έψελνε με κατάνυξη. Περπάτησε πάνω στο κόκκινο χαλί που απλωνόταν μπροστά στη φάτνη κι απόθεσε το δώρο της.
- Κοιτάτε αυτό το κοριτσάκι, είπε χαμηλόφωνα μια γυναίκα. Φέρνει κλαδιά από θάμνους στο Χριστό. Και μη χειρότερα.

Όταν τελείωσε το τροπάριο ακούστηκαν ψίθυροι στην εκκλησία.

- Κοιτάξτε, κοιτάξτε τα κλαδιά των θάμνων!
Η Μαρία ήταν ακόμα γονατιστή με σταυρωμένα τα χέρια της. Ακούγοντας τις φωνές, σήκωσε το κεφάλι της τρομοκρατημένη και είδε τα κλαδιά, τα δικά της κλαδιά, να έχουν ανθίσει και να έχουν βγάλει κάτι όμορφα κόκκινα λουλούδια που έμοιαζαν με αστέρια.

- Μα τι έγινε;
- Θαύμα!
- Ήτανε θάμνοι κι έβγαλαν λουλούδια!
Ο παπάς και το πλήθος γονάτισαν μπροστά στη φάτνη, δοξολογώντας το Χριστό γι’ αυτό το ανεξήγητο φαινόμενο.
Η γριούλα – ποια να ‘ταν άραγε; – είχε δίκιο. Το δώρο που δίνεται από την καρδιά είναι το πιο αξιόλογο δώρο. Τα φτωχά κλαδάκια ήταν το πιο σημαντικό δώρο που είχε πάρει ο Χριστός εκείνη τη μέρα…
Από τότε, κάθε χρόνο, τις μέρες των Χριστουγέννων, αυτοί οι θάμνοι ανθίζουν με τα αμέτρητα κόκκινα αστράκια τους, κι ο κόσμος τα ονομάζει «λουλούδια των Χριστουγέννων».
Από το μακρινό εκείνο χωριό έφτασαν και στην πατρίδα μας κι ο κόσμος τα ονόμασε «Άστρα του Χριστού».

(Το λουλούδι λέγεται αλεξανδρινό. Ανθίζει Δεκέμβριο με Ιανουάριο και η ανθοφορία του διαρκεί 6 – 8 εβδομάδες.)

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα...
Η Ελένη Αποστολοπούλου - Hoek, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει ποικίλα επιστημονικά ενδιαφέροντα, μεταξύ των οποίων την Κοινωνιολογία και την Ελληνική Φιλολογία. Παντρεύτηκε τον Cornilio Hoek, ολλανδό νομικό και ίδρυσε το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ολλανδία - Ελλάς. Επίσης διδάσκει στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο της Ολλανδίας, ελληνική γλώσσα και πολιτισμό.

Έχει ασχοληθεί με την υποβρύχια φωτογράφιση και κινηματογράφηση και τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι δεινή σπηλαιοκαταδύτρια, από τις ελάχιστες που υπάρχουν σ' όλο τον κόσμο. Έχει εξερευνήσει άπειρες σπηλιές και έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα. Σε συνεργασία με την Κίρα Σίνου, έχει εκδώσει το βιβλίο "Με το χέρι στο βυθό".

Έργα της είναι: "Ανιχνεύσεις στις φλέβες της γης" (2005), "Υποβρύχιες ανιχνεύσεις" (2005), "Γαλάζιος χρυσός" (2002). Συμμετείχε στα συλλογικά έργα, "Νυχτερίτσα" (2009), "Μητέρα εις τους αιώνας των αιώνων" (2000), "Το τραγούδι των κυμάτων" (1999), "Να τα πούμε; Να τα πείτε" (1999), ενώ έχει κάνει μεταφράσεις στα: Biegel Paul, "Η κόκκινη πριγκίπισσα" (2001), Biegel Paul "Ένας απίθανος ληστής" (2000), Biegel Paul "Ιστορίες της νύχτας" (1999) και Biegel Paul "Ο μικρός καπετάνιος" (1999).



to e-periodiko mas
1 Σχόλια

Η λιποθυμία θέλει προσοχή!





Μια λιποθυμία είναι κάτι που συμβαίνει στους περισσότερους και θεωρείται σχεδόν φυσιολογική. Οφείλεται στη μη επαρκή αιμάτωση του εγκεφάλου. Ο ασθενής χάνει τις αισθήσεις του, αλλά όταν αποκατασταθεί η αιμάτωση, συνέρχεται.


Ένα λιποθυμικό επεισόδιο, μπορεί να οφείλεται σε υπόταση ή αναιμία, όμως μπορεί να κρύβει την ύπαρξη καρδιακής αρρυθμία, η οποία μπορεί να αποβεί μοιραία.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μιας 47χρονης Αμερικανίδας, η οποία είχε συχνά λιποθυμικά επεισόδια. Η ίδια δεν έδινε σημασία. Ήταν δραστήρια, έτρεχε σε Μαραθώνιους και θεωρούσε ότι οι λιποθυμίες οφείλονταν σε κόπωση. Μέχρι που, μια μέρα, έτυχε να λιποθυμήσει στο σπίτι της αδελφής της, η οποία πανικοβλήθηκε και κάλεσε ασθενοφόρο.

Αυτή η κίνηση έσωσε τη ζωή της 47χρονης. Λίγα λεπτά αφότου έφθασε στο νοσοκομείο, η καρδιά της σταμάτησε. Χωρίς την άμεση επέμβαση των γιατρών, θα είχε πεθάνει! Τελικά οι γιατροί διέγνωσαν σοβαρή καρδιακή αρρυθμία και τοποθέτησαν βηματοδότη στην 47χρονη γυναίκα. 
Για το λόγο αυτό, δώστε την απαιτούμενη προσοχή!!!




πηγή: newsbeast
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Ένα μήλο την ημέρα...



Μια καλά ισορροπημένη διατροφή, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της υγείας μας.
Οι γυναίκες όπως και οι άνδρες θα πρέπει να απολαύσουν μια ποικιλία τροφών, όπως τα δημητριακά ολικής αλέσεως, φρούτα, λαχανικά, υγιεινά λιπαρά οξέα και γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά.
Οι ειδικές ανάγκες σε θρεπτικά συστατικά σε όλα τα στάδια της ζωής των γυναικών, είναι μεταβαλλόμενες και εξατομικευμένες. Τροφές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, παρέχουν ενέργεια για την πολυάσχολη ζωή των γυναικών, βοηθούν στην πρόληψη και στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαφόρων παθήσεων.

Μια υγιεινή καθημερινή διατροφή περιλαμβάνει:
Τουλάχιστον τρεις μικρές μερίδες δημητριακών ολικής άλεσης, όπως ολικής άλεσης ψωμί, δημητριακά, ζυμαρικά, καφέ ρύζι ή βρώμη.
Τρεις μερίδες γαλακτοκομικών προϊόντων χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά (ή χωρίς λιπαρά) όπως χαμηλών λιπαρών ή χωρίς λιπαρά γιαούρτι, γάλα ή τυρί.
Πέντε με έξι μικρές μερίδες απαραίτητης για τον οργανισμό πρωτεϊνης , όπως πρωτεϊνη άπαχου κρέατος κοτόπουλου ή γαλοπούλας, μέτρια λιπαρού όπως το ψάρι και τέλος συμπληρωματική πρωτεϊνη φυτικής προέλευσης όπως φασόλια, φακές, μπιζέλια ή ρεβίθια, σε συνδυασμό με αμυλώδη τρόφιμα όπως το ρύζι.
Δύο φλυτζάνια φρούτα όπως μήλα, μούρα. πορτοκάλια, μπανάνες και αχλάδια.
Δύο με τρία φλυτζάνια λαχανικά όπως τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, ντομάτα, κολοκύθα, πιπεριές, κρεμμύδια, μπρόκολα, μανιτάρια και καρότα.



πηγή: iatronet.gr
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Γνωμικά... (μέρος 1ο)





Μια μικρή συλλογή αποφθεγμάτων γνωστών κι αγνώστων ανθρώπων...

Ποτέ μην κάνεις κάτι που είναι μονίμως ανόητο, μόνο και μόνο επειδή είσαι προσωρινά αναστατωμένος.

Η ανησυχία είναι σαν την κουνιστή πολυθρόνα. Σου προσφέρει κάτι να κάνεις, αλλά δεν έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα.

Το πιο όμορφο πράγμα, είναι να βλέπεις ένα πρόσωπο που αγαπάς να χαμογελά. Ακόμα πιο όμορφο είναι να ξέρεις ότι είσαι ο λόγος πίσω απ' αυτό.

Δούλεψε σα να μη χρειάζεσαι χρήματα, αγάπησε σα να μην έχεις πληγωθεί ποτέ και χόρεψε σα να μη σε βλέπει κανείς.

Μπορώ να συνοψίσω ό,τι έχω μάθει στη ζωή, σε μία μόνο λέξη: συνεχίζεται...

Το πραγματικό μέγεθος ενός ανθρώπου, φαίνεται στον τρόπο που αντιμετωπίζει κάποιον που δεν έχει να του προσφέρει τίποτα καλό.

Μερικές φορές, όταν είσαι εξοργισμένος, έχεις το δικαίωμα να είσαι εξοργισμένος, αλλά δεν έχεις δικαίωμα να είσαι σκληρός.

Μη φοβάσαι την αλλαγή. Μπορεί να χάσεις κάτι καλό, αλλά πιθανόν στο τέλος να κερδίσεις κάτι καλύτερο.

Όταν μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει. Δυστυχώς όμως, κοιτάμε διαρκώς την κλειστή πόρτα και δεν παρατηρούμε, αυτή που άνοιξε. (Graham Bell)

Μη παίρνεις τη ζωή στα σοβαρά. Έτσι κι αλλιώς δε θα ξεφύγεις απ' αυτή, ζωντανός...
                     

Συνεχίζεται, προσεχώς...
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Χριστουγεννιάτικο δέντρο και καραβάκι


Δύο έθιμα ελληνικής προέλευσης

Tο στολισμένο με πολύχρωμα παιχνίδια και φωτάκια έλατο, κλείνει μέσα του όλη την ουσία των Χριστουγέννων. Όλοι μας, όταν ανατρέξουμε στη μνήμη μας, θα βρούμε αναμνήσεις κάποιου δέντρου στολισμένου τις Άγιες αυτές Μέρες, σε όποια ηλικία κι αν βρισκόμαστε σήμερα. Μπορεί τα χριστουγεννιάτικα δέντρα των παιδικών μας χρόνων, να μη μοιάζουν με τα σημερινά, ήταν όμως στολισμένα με κάποιο τρόπο. Ας δούμε όμως, πώς έφτασε αυτό το έθιμο στη σημερινή του έκταση.

Μια παράδοση θέλει τον Μαρτίνο Λούθηρο, ως εκείνον που καθιέρωσε τον στολισμό του δέντρου. Ο Μ. Λούθηρος περπατώντας τη νύχτα στο δάσος και βλέποντας τα αστέρια να λάμπουν μέσα από τα κλαδιά των δέντρων, συνέλαβε την ιδέα να τοποθετήσει ένα φωτεινό δέντρο στο σπίτι του, το οποίο θα απεικόνιζε τον έναστρο ουρανό, τη βραδιά που γεννήθηκε ο Χριστός. Έτσι τοποθετήθηκε και το Αστέρι στην κορυφή, συμβολίζοντας το άστρο της Βηθλεέμ.

Σύμφωνα με τον καθηγητή της Χριστιανικής Αρχαιολογίας κ. Κώστα Καλογύρη, ένα συριακό κείμενο, που υπάρχει σε χειρόγραφο στο Βρετανικό Μουσείο, δηλώνει την ανατολίτικη προέλευση του εθίμου. Το κείμενο αναφέρεται στο ναό, που έχτισε το 1512 ο Αναστάσιος ο Α΄, στα βόρεια της Συρίας και στον οποίο υπήρχαν δύο μεγάλα ορειχάλκινα δέντρα.

Στα χρόνια του Βυζαντίου, ο αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Γ΄, μια παραμονή Χριστουγέννων, διέταξε τους ανθρώπους του να τοποθετήσουν ένα μεγάλο έλατο στην πλατεία των ανακτόρων. Στη συνέχεια ο ίδιος κρέμασε στα κλαδιά του μεγάλα κεριά, πολύ χοντρά, σε διάφορα χρώματα (κόκκινα, κίτρινα, άσπρα), τα οποία τα άναψε τη στιγμή, που οι καμπάνες καλούσαν τους πιστούς στην εκκλησία. Το δέντρο με τα αναμμένα κεριά, αποτέλεσε ένα εξαιρετικό θέαμα, για όσους περνούσαν από το σημείο εκεί, ενθουσιάζοντας τόσο πολύ τον κόσμο, που την επόμενη χρονιά, αρκετοί άρχοντες του Βυζαντίου, επανέλαβαν το σκηνικό αυτό, όχι όμως στις αυλές τους αλλά, μέσα στα σπίτια τους. Με τα χρόνια, γενικεύτηκε στη συνείδηση του λαού και έμεινε ως έθιμο. Αυτό (το έθιμο) το πήραν μαζί τους, οι Σταυροφόροι που κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, μαζί με το θρησκευτικό πλούτο που άρπαξαν από την Αγιά Σοφιά, μεταφέροντάς το έτσι στις πατρίδες τους. Η άλωση της Κωνσταντινούπολης έκανε τους έλληνες να ξεχάσουν τη συνήθεια αυτή, σ’ όλη τη διάρκεια της τουρκικής τυραννίας. Όχι όμως και η υπόλοιπη Ευρώπη, που τη συνέχισε χωρίς να θυμάται την προέλευσή της.

Στη νεώτερη Ελλάδα το χριστουγεννιάτικο δέντρο κάνει την εμφάνισή του την εποχή του Όθωνα, όταν οι ακόλουθοί του έφεραν μαζί τους και το έθιμο, αγνοώντας ότι μάλλον το επιστρέφουν στον τόπο καταγωγής του, αφού η Αθήνα ήταν επαρχία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Έτσι «ξαναμπαίνει» στη ζωή των ελλήνων το χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Πρόδρομος του μπορεί να χαρακτηριστεί η συνήθεια πολλών ανθρώπων στην ελληνική ύπαιθρο, που τις ημέρες αυτές στόλιζε με καρπούς, κυρίως ρόδια για ευημερία και καλοτυχία, κλαδιά δέντρων αειθαλών και τα τοποθετούσε στις πόρτες των σπιτιών.

Η νησιωτική Ελλάδα παρ’ όλα αυτά είχε το έθιμο του στολισμένου καραβιού, σαν σύμβολο της θάλασσας που «έτρεφε» τους νησιώτες. Μ’ αυτό στα χέρια τους (το στολισμένο καράβι) τα παιδιά στα νησιά και τις παραθαλάσσιες περιοχές της πατρίδας μας, έλεγαν τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Έθιμο πανάρχαιο κι αυτό, που μαζί με τα γλυκίσματα, τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια και τη θεία λειτουργία σηματοδοτούσαν τις γιορτές των Αγίων αυτών Ημερών.

Ο δημιουργικός νους των παιδιών, «γέννησε» το καραβάκι που αρχικά τα συντρόφευε στα παιχνίδια τους και αργότερα στα κάλαντα των γιορτών του δωδεκαήμερου, αποτελώντας και ένα είδος τιμής και καλωσορίσματος στους ναυτικούς που επέστρεφαν αυτές τις μέρες στην πατρίδα τους. Το συναντούσαμε μάλιστα μέχρι και πριν από πενήντα χρόνια σε πολλά σπίτια, αλλά και χέρια παιδιών που λέγανε τα κάλαντα σε πολλά νησιά του τόπου μας.

Η Χίος που είναι ένα κατεξοχήν ναυτικό νησί, διατηρεί αυτό το έθιμο μέχρι σήμερα. Μάλιστα ομάδες ατόμων που εκπροσωπούν τις συνοικίες της πρωτεύουσας του νησιού, κατασκευάζουν απομιμήσεις εμπορικών και πολεμικών πλοίων τα οποία φτιάχνονται με ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα την Πρωτοχρονιά. Το μέγεθος των πλοίων μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 5,5 μέτρα και παρ’ όλο που δίνεται χρηματικό έπαθλο στο καλύτερο, αυτό που έχει σημασία για όσους λαμβάνουν μέρος σ’ αυτό τον διαγωνισμό, είναι η διατήρηση των εθίμων και της ελληνικότητάς τους.

Όποια λοιπόν κι αν είναι η παράδοση που θέλει ο καθένας από μας να ακολουθήσει, εκείνο που χρειάζεται να θυμόμαστε είναι η σημασία και ο συμβολισμός του εθίμου που διατηρούμε και να τη μεταφέρουμε και στις νεώτερες γενιές.




πηγή πληροφοριών: wikipedia.org
to e-periodiko mas
2 Σχόλια

113 σημεία στην Αττική, για δωρεάν φαγητό


ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΔΥΝΑΤΕΙΤΕ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΙΝΑΝΕ 
(ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ) ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΞΕΤΕ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΟΥΝ
Δωρεάν Φαγητό.... ΑΤΤΙΚΗ 

1.   Αγ. Αικατερίνη, οδ. Κειριαδών - Αιγηιδών,118 53 Πετράλωνα, τηλ. 210-3458133
2. Αγ. Αιμιλιανός οδ. Αθαμανίας 17, 104 44, Σκουζέ, τηλ. 210-5129091
3. Αγ. Ανάργυροι, Πλ. Αγ. Αναργύρων, 135 61 Αγ. Ανάργυροι, τηλ.210-2611689.
4. Αγ. Ανάργυροι, οδ. Κεφαλληνίας και Δαμασκηνού, 163 42 Ηλιούπολη, τηλ. 210-9930 817
5. Αγ. Ανδρέας, οδ. Ωρωπού και Τεω, 111 42 Άνω Πατήσια, τηλ. 210-2914686
6. Αγ. Ανδρέας, οδ. Γιάνναρη 24, 104 45 Κ. Πατήσια, τηλ. 210- 8323193
7. Αγ. Απόστολοι Τζιτζιφιών, οδ. Αγ. Αποστόλων 4, 176 75 Καλλιθέα, τηλ.210- 9422021
8. Αγ. Αρτέμιος, οδ. Φιλολάου 165, 116 32 Παγκράτι, τηλ.210-7514125
9. Αγ. Ασωμάτων, οδ. Θερμοπυλών 5, 104 35 Θησείο, τηλ. 210-5240675
10. Αγ. Βαρβάρα, οδ. Αγ. Βαρβάρας 85, 172 35 Δάφνη, τηλ. 210-9711661
11. Αγ. Βασίλειος, Αγ. Βασιλείου 52, 173 43 Αγ. Δημήτριος, τηλ.210-9717890
12. Αγ. Γεράσιμος, οδ. Αγ. Γερασίμου 30, 157 71 Άνω Ιλίσια, τηλ.210-7793331
13. Αγ. Γεώργιος, οδ. Πλάτωνος 51, 104 41 Ακαδημία Πλάτωνος, τηλ. 210- 5142658
14. Αγ. Γεώργιος, οδ. Αγ. Γεωργίου και Καζαντζάκη, 157 72 Ζωγράφου, τηλ.210-7794925
15. Αγ. Γεώργιος, οδ. Αγ. Γεωργίου,113 61 Κυψέλη, τηλ. 210-8212667
16. Αγ. Γεώργιος, οδ. Ευαγγελιστρίας 22,176 71 Καλλιθέα, τηλ.210-9562082
17. Αγ. Γεώργιος, οδ. Μπαρμπάνου 61, 117 44 Κυνοσάργους, τηλ. 210-9018408
18. Αγ. Γλυκερία, οδ. Αγ. Γλυκερίας 13, 111 47 Γαλάτσι, τηλ.210-2931523
19. Αγ. Δημήτριος, οδ. Βασ. Κωνσταντίνου, 173 43 Αγ. Δημήτριος, τηλ. 210-9712456
20. Αγ. Ειρήνη, οδ. Αλκυόνης και Πανουργιά, 111 46 Γαλάτσι, τηλ. 210-2912426
21. Αγ. Ελευθέριος, οδ. Αχαρνών 382, 111 43 Αχαρνών, τηλ. 210-2281754.
22. Αγ. Ελευθέριος οδ. Ι. Βαρβάκη 28, 114 74 Γκύζη, τηλ. 210-6427053
23. Αγ. Ζώνη, οδ. Αγ. Ζώνης 27,112 56 Κυψέλη, τηλ.210-8674250
24. Αγ. Θεράπων, οδ. Γαλήνης 26, 157 73 Ζωγράφου, τηλ. 210-7706807
25. Αγ. Θωμάς, οδ. Παπαδιαμαντοπούλου 115, 115 27 Αμπελόκηποι, τηλ. 210-7771533
26. Αγ. Ιωάννης, οδ. Λεωφ. Βουλιαγμένης 117, 117 44. Βουλιαγμένη, τηλ. 210-9016 617
27. Αγ. Ιωάννης Γαργαρέττας, οδ. Λ. Βεϊκου 17, 117 42 Αθήνα, τηλ. 210-9232940
28. Αγ. Κωνσταντίνος, οδ. Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης 10, Ηλιούπολη, τηλ. 210- 9712 254
29. Αγ. Κωνσταντίνος οδ. Λ. Λένορμαν 140, 104 44 Κολωνός, τηλ. 210-5112 669
30. Αγ. Κωνσταντίνος, οδ. Αγ. Κωνσταντίνου 8, 183 44 Μοσχάτο, τηλ. 210-4813570
31. Αγ. Κωνσταντίνος, οδ. Αγ. Κωνσταντίνου και Κουμουνδούρου, 104 37 Ομόνοια, τηλ. 210-5225139
32. Αγ. Λουκάς οδ. Πατησίων 287, 11 144, Πατήσια, τηλ. 210-2281778
33. Αγ. Μαρίνα, οδ. Αλεξάνδρου Παναγούλη 2, 16 345, Ηλιούπολη, τηλ. 210-9711 531
34. Αγ. Μαρίνα, οδ. Αγ. Μαρίνης 11 851 Θησείο, τηλ. 210-3463783
35. Αγ. Μαρκέλλα, οδ. Σπ. Πάτση 87, 118 55 Βοτανικός, τηλ. 210-3463061
36. Αγ. Μάρκου Ευγενικός, οδ. Αλεξ. Παπαναστασίου 48, 104 45, Πατήσια, τηλ. 210- 8310 629
37. Αγ. Μαύρα και Τιμόθεος, οδ. Μαραθωνομάχων 1, 163 43 Ηλιούπολη, τηλ. 210-9928744
38. Αγ. Μελέτιος, Πλ. Αγ. Μελετίου, Σεπόλια, τηλ. 210-5128059
39. Αγ. Νικόλαος, οδ. Αγ. Νικολάου, 104 46 Αχαρνών, τηλ.210-8319385
40. Αγ. Νικόλαος, οδ. Κ. Κοτζιά, 163 46 Ηλιούπολη, τηλ. 210-9914540
41. Αγ. Νικόλαος, οδ. Ελευθ. Βενιζέλου 173, 176 73 Καλλιθέα, τηλ.210- 9568969.
42. Αγ. Νικόλαος, οδ. Ασκληπιού 38, 106 80 Πευκάκια, τηλ.210- 3612449
43. Αγ. Νικόλαος, οδ. Δυοβουνιώτου 56, 117 41 Φιλοπάππου, τηλ. 210- 9228323
44. Αγ. Πάντες, οδ. Ελευθ. Βενιζέλου 90, 176 76 Καλλιθέα, τηλ. 210-956205. 
45. Αγ. Παρασκευή, Πλ. Αγ. Παρασκευής, 153 42 Αγ. Παρασκευή, τηλ. 210-6526818
46. Αγ. Παρασκευή, οδ. Κυπρίων Ηρώων και Μαραμβέλια, 163 41 Ηλιούπολη, τηλ.210-9922 666
47. Αγ. Παύλος, Χίου καί Κρήτης 104 38 Σταθμός Λαρίσης, τηλ.210-5234711
48. Αγ. Σπυρίδων, οδ. Ερατοσθένους 13, 116 35 Σταδίου, τηλ.210-7515122
49. Αγ. Στυλιανός, οδ. Παπαστράτου 12, 114 76 Γκύζη, τηλ.210-6420015
50. Αγ. Τριάς , οδ. Λ. Κηφισίας 80, 115 26 Αμπελόκηποι,τηλ.210-6927527
51. Αγ. Τριάς, οδ. Πειραιώς 67 Β', 105 53 Κεραμεικός, τηλ.210-3252227
52. Αγ. Χαράλαμπος, οδ. Δραγούμη 7, 161 21 Ιλίσια, τηλ. 210-7223860
53. Εσταυρωμένος, Πλ. Εσταυρωμένου, 177 78 Ταύρος, τηλ.210-3462301
54. Κοίμησις Θεοτόκου, οδ. Μπουσίων 24, 115 24 Ελ. Βενιζέλου, τηλ. 210-6428132
55. Κοίμησις Θεοτόκου, οδ. Ειρήνης 29, 163 45 Ηλιούπολη, τηλ. 210-9915842
56. Κοίμησις Θεοτόκου, οδ. Ανδροπούλου 2, 111 41 Κυπριάδου, τηλ. 210-2918987
57. Κοίμησις Θεοτόκου, οδ. Σωκράτους 19, 117 43 Κυνοσάργους, τηλ. 210-9236428
58. Μεταμόρφωσις Σωτήρος, οδ. Μεταμορφώσεως 3, 173 41 Αγ. Δημήτριος, τηλ. 210-9335 918
59. Μεταμόρφωσις Σωτήρος, oδ. Μεταμορφώσεως και Υψηλάντου, 176 73 Καλλιθέα, τηλ. 210-9562051
60. Παναγία Μαρμαριώτισσα, οδ. Σοφοκλή Βενιζέλου, 152 32 Χαλάνδρι, τηλ. 210-6814 960
61. Παντάνασσα, οδ. Πραξιτέλους 35, 176 74 Καλλιθέα, τηλ.210- 9419 002.
62. Προφήτης Ηλίας, οδ. Προφήτου Ηλία 17, 153 41 Αγ. Παρασκευή, τηλ. 210-6399692
63. Προφήτης Ηλίας, οδ. Αρύββου 1, 116 33 Παγκράτι Αθήνα, τηλ. 210- 7013034
64. Προφήτης Ηλίας, οδ. Διοπόλεως 2, 111 42 Ριζούπολη Αθήνα, τηλ. 210-2516483
65. Τρεις Ιεράρχες οδ. Τριών Ιεραρχών 91, 118 51 Πετράλωνα, τηλ. 210-3465878
66. Ύψωσις Τιμίου Σταυρού, οδ. Καυκάσου -Λαζαράδων 2, 113 63 Κυψέλη, τηλ. 210-8218110
67. Ύψωσις Τιμίου Σταυρού, οδ. Αναστάσεως και Κλειούς, 156 69 Παπάγου, τηλ. 210-6515952 
68. Αγ. Δημήτριος, 132 31 Πετρούπολη τηλ. 210-50.12.127
69. Ευαγγελισμός Θεοτόκου, 131 22, Ίλιον, τηλ. 210-26.13.009
70. Ευαγγελισμός Θεοτόκου, 146 71 Ν. Ερυθραία, τηλ.210-62.54.156
71. Αγ. Κωνσταντίνος, 134 41 Άνω Λιόσια, τηλ. 210-24.72.113,210-24.72.946
72. Αγ. Κωνσταντίνος, 190 05 Ν. Μάκρη, τηλ. 22940-94001
73. Κοίμησις Θεοτόκου, 136 71 Αχαρνές, τηλ. 210-24.61.213
74. Αγ. Νικόλαος, 134 51 Ίλιον, τηλ. 210-23.20.645
75. Αγ. Γεώργιος, 134 51 Καματερό, τηλ. 210-23.18.977
76. Γέννησις του Χριστού, 134 51 Καματερό, τηλ. 210-23.12.752
77. Αγ. Ελευθέριος, 151 25 Μαρούσι, τηλ. 210-61.96.388
78. Κοίμησις Θεοτόκου, 131 22 Ίλιον, τηλ. 210-26.12.790
79. Αγ. Νικόλαος, Καισαριανή, τηλ. 210-72.36.204
80. Κοίμησις Θεοτόκου, Καισαριανή, τηλ.210-72.13.848
81. Τρεις Ιεράρχες, Καισαριανή, τηλ. 210-72.22.557
82. Αγ. Τριάς, Βύρωνας, τηλ. 210-76.53.461
83. Αγ. Δημήτριος, Βύρωνας, τηλ. 210-76.60.943
84. Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Βύρωνας, τηλ. 210-76.69.369
85. Αγ. Γεώργιος, Καρέας, τηλ. 210-76.51.008210-76.58.225
86. Αγ. Απόστολοι, Υμηττός, τηλ. 210-76.23.525
87. Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, Υμηττός, τηλ. 210-97.34.311 
88. Αγ. Θεόδωροι Γαργηττός, τηλ. 210-6611596
89. Ύψωσις Τιμίου Σταυρού, Σταυρός, τηλ.210-6613800   
90. Ι. Μ. Νέας Σμύρνης   
91. Μετ. Σωτήρος, Λεωφ. Συγγρού 133, Αγ. Σώστης. 
92. Αγ. Παρασκευή, οδ. Ελευθ. Βενιζέλου 135β, Ν. Σμύρνη.   
93. Αγ. Αλέξανδρος, Αλκινόης και Αγ. Αλεξάνδρου, Π. Φάληρο 
94. Κοίμησις Θεοτόκου, οδ. Αχιλλέως 30, Π. Φάληρο 
95. Αγ. Τρύφων, οδ. Αρχιπελάγους και Υμηττού, Γλυφάδα   
96. Αγ. Κωνσταντίνος, Ν. Ιωνία, τηλ. 210-27.98.235
97. Αγ. Σπυρίδων Ν. Ιωνία, τηλ. 210-27.91.310.   
98. Κοίμησις Θεοτόκου Ν. Ιωνία, τηλ. 210-27.92.900.   
99. Αγία Τριάς, Ηράκλειο, τηλ. 210-27.98.970.   
100. Μεγάρων και Σαλαμίνος   
101. Ενοριακό Συσσίτιο Μάνδρας, Δήμητρος 16, 196 00, τηλ.210-55.57.689.   
102. Αγ. Παρασκευή Εργατικές Κατοικίες Μάνδρας, τηλ. 210-55.49.017.   
103. Αγ. Γεώργιος Ελευσίνας, Κίμωνος 10, 192 00 Ελευσίνα, τηλ. 210-55.43.577.

Συσσίτιο Πειραιάς,  «Δος ημίν σήμερον», Αγία Τριάς, τηλ. 210-41.77.271
1. Ευαγγελιστρία, Γρηγ. Λαμπράκη 41, Πειραιάς, τηλ. 210-41.25.619
2. Αγ. Παντελεήμων, οδ. Αγ. Παντελεήμωνος, Δραπετσώνα, τηλ. 210-46.15.704
3. Αγ. Δημήτριος, οδ. Καραϊσκάκη 1, Ν. Φάληρο, τηλ.210-48.16.636
4. Μεταμόρφωσις Σωτήρος, οδ. Θηβών 49, τηλ. 210-42.05.255
5. Αγ. Βασίλειος, Τέρμα Σαχτούρη, τηλ. 210-42.85.817
6. Αγ. Ελευθέριος, οδ. Αγ. Ελευθερίου 7, τηλ.210-41.78.778
7. Αγ. Δημήτριος, Αγ. Δημητρίου 166, Πειραιάς, τηλ. 210-46.16.540
8. Αγ. Κωνσταντίνος, οδ. Καραίσκου 109, τηλ. 210-41.78.778
9. Παναγία Μυρτιδιώτισσα, οδ. Ακτή Πρωτοψάλτη, τηλ. 210-41.73.334
10. Αγ. Νικόλαος, οδ. Αγ. Νικολάου 1, τηλ.210-45.11.300
11. Αγ. Σπυρίδων, οδ. Αγ. Σπυρίδωνος 1, τηλ. 210-41.73.529
12. Υπαπαντή Κυρίου, οδ. Υπαπαντής 78, τηλ. 210-46.16.345
13. Αγ. Χαράλαμπος Καστέλλας, οδ. Βασ. Παύλου τηλ. 210-41.19.949


Διαδώστε το παντού, με κάθε μέσο. Εκτυπώστε το και κολλήστε το σε κολώνες της γειτονιάς σας! Υπάρχουν άνθρωποι που ΠΕΙΝΑΝΕ, ελάτε στη θέση τους!!!
to e-periodiko mas
2 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram